Contrast a ‘state of families’ with the ‘family state’.
Family state: Familie staat (1 familie). Ieder gezien heeft dezelfde status en geeft dezelfde opvoeding in de staat, maar de staat bepaald deze status en opvoeding. Er is dus een overeenstemming in de staat over wat goed is en wat niet goed is. Denk hierbij ook aan Plato: Hij wou een samenleving zonder ouders. Mannen en vrouwen zouden perfect gekoppeld worden en de kinderen zouden worden opgevoed in een situatie die gelijke kansen voor iedereen zou kunnen bedienen. Op deze manier zou de staat zich de taak als ouder perfect overnemen. Ouders zijn waar de problemen ontstaan omdat daar de verschillen binnen de opvoeding duidelijk worden. Duidelijke hiërarchie aanwezig. Ook stelsels met zorgverzekeringen, leerplicht en wetten valt technisch gezien hieronder. Toch is er wel in sommige gemeenschappen geprobeerd een systeem van ‘family state’ op te richten. Zo had je de Kibbutz in Israel, een gemeenschap waar vrijwillig is gekozen voor gezamenlijke zorg voor de kinderen.
State of families: een middenweg tussen state of individuals (geen overeenkomstige status/opvoeding) en family state (zie hierboven). Gemeenschap van verschillende families. Er is hierbij dus veel meer intimiteit, waarbij de staat niet bepaald wat de status/opvoeding in elk gezien is, maar het gezin hier veel meer vrij in is. Zoals in Nederland is er wel consensus over hoe het ongeveer moet en wordt er wel geprobeerd om uniform te zijn, maar hier zit geen dwang achter. De staat grijpt pas in als het welzijn van het kind in het gedrang komt.
