Hermeneutische ethiek of ethiek als hermeneutiek van de morele ervaring
Ethiek bestata dus uit het stellen van vragen, maar kan ethiek ook antwoord(en) geven?
Ethiek is beter te begrijpen als hermeneutiek van de morele ervaring.
Kenmerken van een hermeneutische ethiek
- De morele werkelijkheid en ervaring waaruit de ethiek vertrekt is interpretatie!
- Bv: liefde is interpretatie, er zal wel iets wetenschappelijk bewezen worden in de hersenen, maar we zullen het niet eerst onderzoeken voordat we zeggen dat we verliefd zijn.
- Alles wat ons aanspreekt stelt ons voor de vraag, wat het precies te zeggen heeft, en wat we ermee moeten Vb. - het verhaal van de boze wolf
- Het vertrekpunt vormt de interpretatie van de morele ervaring
- Vb. – situatie van zelfdoding of Navid Sharifi terug naar Afghanistan
- Ethische theorieën zijn verschillende interpretaties van de morele ervaring Elke theorie kan dus begrepen worden als een mogelijk antwoord op een vraag:
- Utilitarisme: Welke handeling belooft het meeste nut?
- Contractualisme: Welke regels moeten we afspreken?
- Kantiaanse ethiek: Mogen we dit wel doen of wat is onze plicht (deontologie)?
- Deugdethiek: Hoe komen we als mens(en) tot bloei of geluk?
- De hermeneutische ethiek is niet gericht op een terugdringen van de veelheid maar op het verzamelen van de veelheid (om zo zichzelf beter te leren kennen).
- We moeten zoveel mogelijk ideeën verzamelen en verwoorden. Wie verschillende ethische theorieën beter verstaat leert zichzelf beter te verstaan.
DUS:
De hermeneutische ethiek geeft geen universaliteit van eenduidige voorschriften, maar die van het gesprek tussen die voortdurende pogingen om te verstaan.
Dat gesprek vindt plaats binnen een traditie maar ook tussen verschillende tradities.
