Interpretatie: een middenweg tussen zelfkennis en zelf kiezen

Veel filosofen voelen iets voor het idee dat wat belangrijk voor je is, geen gegeven kan zijn dat helemaal los staat van de keuzes die je maakt. Maar de vraag is of we daaruit de conclusie moeten trekken dat wat je zelf wilt, volledig terug te voeren is op je eigen keuzes. In tegenstelling tot het existentialisme zouden we kunnen zeggen dat je je dan ook afvraagt wat voor keuze beter bij jou zou passen. En van sommige dingen heb je misschien ontdekt dat ze niets voor jou zijn.Zelfinterpretatie: het bepalen wat je zelf wilt door je enerzijds te baseren op kenmerken van jezelf die al vastliggen, maar daar anderzijds ook weer iets aan toe te voegen door de manier waarop je die kenmerken interpreteert. Niet elke interpretatie is een goede interpretatie van wat je zelf wilt.

Charles Taylor: Wat belangrijk voor ons is, kan dus wel dergelijk ook een gegeven zijn dat we zelf niet kiezen. Dat gegeven is in ieder geval ten dele bepalend voor weke dingen we zelf zouden kunnen willen en welke dingen niet.

Voor Mill en Frankfurt is het uiteindelijk een natuurlijk gegeven dat bepaalde dingen belangrijk zijn.

Volgens Taylor veronderstel je dan echter dat datgene wat belangrijk voor je is, los kan bestaan van de beschrijving die je ervan geeft en dat die beschrijving er volgens een correct beeld van kan geven. Maar die veronderstelling isvolgens hem onjuist.

Ten eerste omdat je nooit helemaal met een neutrale, objectieve blik naar jezelf kunt kijken. Je interpreteert jezelf altijd al op grond van allerlei aannames over jezelf die het beeld van jezelf verstoren. Bovendien ben je in je manier van denken gevorm door je taal en je cultuur zodat je al met begrippen werkt die misschien niet goed passen op jouw persoonlijke gevoel van wat belangrijk is, zodat geen enkele interpretatie ooit helemaal bevredigd zal zijn.

En ten tweede is de veronderstelling onjuist omdat je wil zelf ook weer wordt veranderd en gevorm door de manier waarop je jezelf interpreteert.

Volgens Taylor is het geen natuurlijk gegeven dat onafhankelijkheid bestaat van je gedachten over wat je wilt.

Volgens Taylor zijn taal en cultuur vooral belangrijk voor zelfinterpretatie vanwege allerlei begrippen die een sterke morele lading hebben. Onze taal bevat moreel geladen woorden, woorden die in onze cultuur een bepaalde invulling hebben gekregen en die we kunnen gebruiken om onze keuzemogelijkheden te interpreteren. Omdat begrippen niet neutraal zijn, is het volgens Taylor belangrijk om in te zien dat je je ‘diepste gevoel’ van wat belangrijk is ook weer niet tot die begrippen kunt herleiden. Je moet je namelijk ook van die begrippen afvragen of dat wel de begrippen zijn die je zelf wilt gebruiken. Op deze manier probeert Taylor het aspect van reflexiviteit een plaats te geven.

Moeten kritisch zijn over culture begrippen: we moeten kunnen reflecteren over onze eigen culturele achtergrond en ons afvragen welke culturele begrippen we willen gebruiken en welke niet.