NIEUWE TECHNIEK: DE METHODISCHE TWIJFEL
- ( existentiële twijfel v Sartre = twijfelen aan zin van het bestaan en aan eigen identiteit) Er is geen existentiële twijfel bij onafhankelijke denkers. Ze stellen: Laat ons eens starten met aan ALLES te twijfelen!
- Vb1. Emmer met water: stok er in steken => ze lijkt gebroken, dat is toch wat je ziet, maar ze is het niet!
- ZINTUIGEN kunnen ons BEDRIEGEN.
- + we kunnen ons zaken inbeelden (die zaken zijn dus onzeker)
- + er is misschien een slechte geest is die ons verstand bedriegt….
- Descartes komt door aan alles te twijfelen tot de volgende conclusies:
- ding waar je niet aan kan twijfelen is dat je aan het twijfelen bent.
- cogito ergo sum (= notie van het ik/subject)
- ‘ik’ wist langs deze weg dat het een substantie is, iets autonoom, dat volstrekt op zichzelf bestaat en niet anders nodig heeft om te bestaan.
- (Strikt genomen is alleen God een substantie. Daarom zal Descartes substantie in afleidende zin gebruiken: het ik is een substantie als het van niets anders dan God afhangt.)
- dit is een idee claire en distinct (klaar & duidelijk) en dat is het soort inzichten dat we moeten zoeken.
2. de uitgebreidheid
- => ontstaat wanneer hij met was van kaars aan het spelen is en ziet wat voor mogelijke vormen hij allemaal kan maken.
Ergens is er dus tastbare substantie (notie van de wereld/objecten)
