Plato’s allegorie van de grot

De werkelijkheid zoals ze zich voordoet, is niet evident. De werkelijkheid zoals wij die ervaren is misschien niet echt. De grot gaat over het feit dat een paar mannen al zo lang in grot vastzitten dat ze denken dat het leven in de grot de werkelijkheid is en dat de schaduwen op de muur alles is wat er bestaat. 1 van die mannen wordt vrijgelaten en ontdekt een heel andere werkelijkheid (de zon,

voorwerpen,..). Als de vrije man terugkeert en dit vertelt aan de gevangen geloven ze hem niet.

Is wat we soms zien enkel maar schijn, of de echte werkelijkheid?

De vastgeketende mensen zijn onkritisch, ze nemen de dingen zoals ze zijn en verwachten niets meer. Ze stellen geen vragen.

Dogmatisch = het aannemen van ideeën, theorieën,…(dogma’s) op basis van gezag zonder ze kritisch te onderzoeken.

De bevrijdende mens kan je vergelijken met filosoferen.

Filosoferen kenmerken:

- kritisch denkende activiteit (systematisch)
- volledige inzet eist en tijd nodig heeft
- stilstaat bij de dingen en vanzelfsprekendheid doorbreken
- Werkelijkheid wordt van schijn onderscheiden.
- bekijkt de werkelijkheid in zijn geheel/ totaliteit en samenhang.
- onsamenhangend en soms shockerend
- geen eindpunt, maar een houding
- fundamenteel en radicaal (Op zoek gaan naar de diepste wortels van de werkelijkheid)
- verwondering is drijvende kracht
- kan eindigen in vertwijfeling (zinloosheid)