PROBLEMEN BIJ HET UTILITARISME
het is niet zo duidelijk als Bentham zelf dacht.
Voorbeeld1: Fragment in de Matrix
=> Kiezen tussen de realiteit en de pseudorealiteit door het nemen van ofwel de blauwe pil ofwel de rode pil. Nemo kiest ervoor werkelijkheid te zien, terwijl de andere ervoor kiest in pseudorealiteit te leven
Voorbeeld2: Nozick: The experience machine
=> Hersenen worden aangesloten op aantal elektroden en die kunnen de mensen aan machine geweldige ervaringen bezorgen, al is dit dus eigenlijk maar schijn. => Heel veel pleasure dus. Maar zou jij er gaan inzitten?
=> Nozick vraagt zich af wat voor leven we eigenlijk willen hebben?
Wij hebben weerstand nodig en willen iets overwinnen om ergens te geraken.
Voorbeeld3: Je hebt erfenis aan ’t eind van je dagen
Kind 1: gehandicapt
Kind 2: ambitie + talent om succesvolle langspeelfilm te maken
Kind 3: totaal tevreden
Volgens Bentham => alles maximaliseren naar kind 2 want die zal dan succesvolle film kunnen maken, veel geld verdienen en dat dan verdelen aan die andere twee kinderen.
Dit is heel onwaarschijnlijk dat mensen zo zullen denken bij hun erfenis.
=> HET UTILITARISME VANUIT INDIVIDUEEL STANDPUNT is dus niet altijd zeer waarschijnlijk en effectief!
HET UTILITARISME VANUIT COLLECTIEF STANDPUNT (vb. beleid/triage):
Voorbeeld1: als artsen zonder grenzen naar gebied van aardbevingen gaan, dan moeten dokters aan triage doen en kiezen we er sterft en leeft.
=> Hoe kunnen we het meeste mensen redden?
In dit geval: EXPOST MENSENLEVENS
=> Je ziet de mensen liggen en weet over wie het gaat. We gaan het misdadig vinden moest de dokter iemand anders redden i.p.v. dan jouw broer redden die daar ook ligt.
Voorbeeld2: als men begroting gaat opstellen, moet men middelen verschuiven van de één naar de ander. Je doet wederom aan triage.
=> Ze maken een soort van kosten&batenanalyse, ook al staan er mensenlevens op het spel.
In dit geval zijn het EXANTE MENSENLEVENS:
je bent met statistische levens (je hebt geen idee over wie het exact gaat) aan het spelen, aan het schuiven. Je geeft meer mogelijkheden aan de ene om te blijven leven ten koste van
