DE BUITENLANDSE POLITIEK V/D VS
- Gepubliceerd in Geschiedenis
- Lees 1162 keer
George Washington zijn ‘Farwell Adress’ (Afscheidsrede) in 1796 bevatte ook een luik handelend over het Buitenlands Beleid, hij zei dat er zoweinig mogelijk militaire bondgenootschappen met Europa (wel handelscontacten) moesten worden aangegaan en dat de VS politiek neutraal moest zijn.
Tussen 1812 en 1814 was er een handelsoorlog tussen de VS en Engeland. In 1814 werd deze besloten met de Vrede van Gent.
De berichtgeving was toen echter zeer traag… Jackson (de toekomstige eerste Frontier President) was toen generaal, waardoor de Battle of New Orleans na de vrede bevochten werd. Door deze overwinning van de Amerikanen in New Orleans wint Jackson aan populariteit.
Het nationale gevoel stijgt, met de rug naar Europa toe.
James Monroe (1817- 1825) en zijn Monroe-doctrine hielden in dat Europa zich niet moest moeien in Latijns-Amerika.
Zo waren er nog redelijk veel gebieden in Spaanse handen, maar heel veel gebieden kwamen in opstand tegen de buitenlandse bezetter.
Spanje vroeg hulp aan de Heilige Alliantie, die hoogstwaarschijnlijk troepen gingen sturen om het regime v/d Spaanse Vorst te restaureren.
Daartegen stelde Monroe: ‘America for the Americans’.
Het kan worden gezien als het sluitstuk van de VS’s onafhankelijkheid, het toonde als het ware het zelfbewustzijn van de jonge natie. De Monroe-doctrine bleef overeind tot President Wilson’s aantreden in 1913.
