Plato’ s uitgangspunt:

Elke denker richt zich niet alleen op iets, hij keert zich ook ! ! ! ! tégen iets (zei Goethe). Plato richt zich in eerste plaats tegen de dichters die destijds allemaal een dikke nek hadden, het waren leermeesters en experts.

Plato verwerpt de manier waarop zij over de goden spraken (als wispelturige, jaloerse en wraakzuchtige bastards).

Voor Plato, het eeuwig ware indachtig, veranderen goden niet. Ten tweede keert Plato zich tegen bepaalde politiek-culturele ontwikkelen van zijn tijd, met name de opgekomen kunst van de retorica. Plato, alweer het eeuwige ware indachtig zag in de Sofisten met hun ‘er is geen waarheid, enkel een tijdelijke en plaatselijke...’ een manipulatief gevaar. Ta da da daaa!