eigenwaarde

het zelfevaluatieve deel van het zelfconcept. Het oordeel dat een kind velt over zijn eigen algemene waarde. Het gevoel van eigenwaarde is niet echt gebaseerd op een realistische waardering, tot de verschuiving in de leeftijd van vijf tot zeven plaatsvindt.

Wanneer het gevoel van eigenwaarde hoog is, is een kind gemotiveerd om dingen te bereiken. Wanneer een kind leert dat eigenwaarde afhankelijk is van succes, kan dit leiden tot een gevoel van hulpeloosheid. Deze kinderen zullen dingen niet proberen, wanneer zij denken dat het niet zal lukken. Kinderen die hun eigenwaarde niet laten afhangen van succes, zullen falen of teleurstelling toeschrijven aan externe factoren of beter hun best doen.

Emoties.

kleine kinderen kunnen al wel over hun emoties praten, maar hebben nog geen volledig begrip van zelfgerichte emoties zoals schaamte en trots. Daarnaast hebben zij moeite met tegenstrijdige emoties die tegelijk plaatsvinden. Het kunnen voelen van zelfgerichte emoties ontwikkelt zich tegelijk met het zelfbewustzijn, zo aan het einde van het derde jaar. Het herkennen van deze emoties en het begrijpen waar ze vandaan komen is pas volledig ontwikkelt tegen de tijd dat een kind acht jaar is. Het leren omgaan met tegenstrijdige emoties is de kern van de derde fase van persoonlijkheidsontwikkeling volgens Erikson. In deze fase staat initiatief vs. Schuld centraal.

Kinderen die leren omgaan met deze tegenstrijdige driften, ontwikkelen de deugd doelgerichtheid.