Wat is een cardiomyopathie?

De term cardiomyopathie betekent letterlijk "abnormale hartspier." Dit verwijst naar de abnormale functie van het hart zelf en niet verwijst naar het effect op het lichaam of geen symptomen.

De meeste patiënten die symptomen van hartfalen hebben inderdaad enkele vorm van cardiomyopathie. Hun hartspier verzwakt en het hart is uitgezet geworden. De verzwakte hartspier kan het bloed niet efficiënt te pompen en wordt snel moe.

Bij patiënten die een cardiomyopathie, is hun verzwakte hart pompen minder bloed met elke contractie, zodat vocht een back-up in de longen. Ook wordt minder bloed gepompt naar de nieren. De nieren zijn de organen die elektrolyten en vloeistoffen in het lichaam reguleren en helpen het lichaam te ontdoen van extra vocht. Daardoor zal het lichaam de neiging om verstopt met vloeistof, en daarom deze aandoening kan leiden tot symptomen genoemd worden hebben "congestief hartfalen."

Er zijn verschillende oorzaken van een cardiomyopathie. De meest voorkomende oorzaak is coronaire hartziekte (geblokkeerde slagaders van het hart). Dit staat bekend als een ischemische cardiomyopathie. Alle andere cardiomyopathie worden aangeduid als niet-ischemische. Een niet-ischemische cardiomyopathie kan het gevolg zijn van infecties of virussen, alcoholmisbruik, hoge bloeddruk, hart-klep problemen, of de toxische effecten van bepaalde geneesmiddelen (zoals bepaalde medicijnen tegen kanker). Een cardiomyopathie kan ook worden overgeërfd of kan worden veroorzaakt door aangeboren hartproblemen die bij de geboorte aanwezig waren. Sommige patiënten kunnen een "idiopathische" cardiomyopathie ontwikkeld, waardoor de oorzaak onbekend.