Dit vermogen bestaat allereerst uit de inkomsten die de echtgenoten beroepshalve verdienen en ook uit de opbrengsten die hun eigen vermogens opleveren (bv opbrengsten uit kasbons van de vrouw gaan naar de gemeenschap) Verder omvat dit vermogen ook nog de schenkingen of erfenissen aan beide echtgenoten. Goederen waarvan niet kan worden uitgemaakt aan wie ze eigenlijk toebehoren vallen eveneens onder dit gemeenschappelijk vermogen.

In het eigen vermogen komen alle goederen, vorderingen en schulden die elke echtgenoot had voor zijn/haar huwelijk. Komt ook nog in het eigen vermogen, deze goederen die verworven worden via schenking, erfenis of testament. (persoonlijke bezittinge, goederen voor beroepsdoeleinden)

In dit geval gaan de huwelijkspartners akkoord met de regeling die de wet voorziet inzake hun vermogens die ze elk bezitten of zullen bezitten. Meestal gaan ze dan niet een afzonderlijk contract afsluiten. Het principe van dit stelsel rust op de erkenning van 3 afzonderlijke vermogens: dit van de man, dit van de vrouw, dit welke gemeenschappelijk is.

Elk vermogen vormt een afzonderlijk bezit bestaande uit goederen, rechten, schuldvorderingen, maar ook schulden. Elke echtgenoot beslist vrijelijk over het zijne en gezamenlijk over het gemeenschappelijke.

In ons Belgisch huwelijksrecht hebben de partners de volledig vrijheid van keuze van partner en kiezen zij ook geheel vrij de keuze waarop zij hun bestaande en toekomstige vermogens zullen samenbrengen in het huwelijk.

Zij kunnen daartoe kiezen uit drie stelsels:

• wettelijk stelsel
• gemeenschappelijk stelsel
• scheiding van goederen

Dit alles geschiedt via het al of niet afsluiten van een speciaal huwelijkscontract waarbij afgeweken wordt van het door de wet voorzien stelsel. In dit contract kunnen zij allerlei specifieke wensen concretiseren welke hen het beste passen.