Decreten: deze worden uitgevaardigd door de deelstaten en hebben de kracht van een wet

Ordonnanties: uitvaardigingen van het Brussels hoofdstedelijk gewest. Deze staan juridisch een stap lager dan een decreet.

Besluiten: deze moeten geen Koninklijke handtekening dragen zoals een KB

-uitvoering van de wetten door het maken van KB’s
-zelfstandig verordenende bevoegdheid o.m. voor de handhaving van de orde
-beheer van openbare diensten met benoeming van magistraten, ambtenaren,… dit is een zeer belangrijke taak van de regering want ze zijn de grootste werkgever.
-buitenlands beleid met inbegrip landsverdediging

Lid van de wetgevende macht:
-wetsontwerpen indienen bij het parlement
-wetten bekrachtigen
-grondwetsherzieningen beslissen in overeenstemming met kamers welke bepalingen juist moeten worden herzien

Hoofd van de uitvoerende macht:
-wetten afkondigen en bekendmaken
-kamers in buitengewone zitting bijeen te roepen , ze te verdagen of ontbinden
-verordeningen en besluiten maken die nodig zijn voor de uitvoering van wetten
-benoemen en ontslaan van ministers
-graden verlenen in het leger en de ambtenaren benoemen bij het algemeen bestuur en bij buitenlandse betrekkingen
-bevel voeren over de krijgsmacht
-oorlog verklaren en vredesakkoorden sluiten
-leiding van de buitenlandse betrekkingen

-Jaarlijkse stemming van begroting: hier wordt beslist hoeveel geld de regering krijgt en voor welke doelen. Het rekenhof staat het parlement bij, bij de uitgaven en inkomsten te controleren van de staat
-Interpellatie: ministers moeten toelichting en verantwoording geven over hun beleid of een onderdeel ervan. De Kamer kan de politieke verantwoordelijkheid van een minister of regering ter discussie stellen. De senaat kan dit enkel als ze gelijkelijk bevoegd is met de Kamer. De interpellant moet een motie neerleggen waarover wordt gestemd na de interpellatie. De federale regering kan enkel worden gedwongen tot ontslag als de Kamer een motie van wantrouwen aanneemt of een motie van vertrouwen verwerpt en tegelijk een nieuwe eerste minister aan de koning voorlegt.
-Parlementaire vraag: elk parlementslid heeft het recht vragen te stellen aan een minister. Deze zijn verplicht binnen twee weken te antwoorden. Deze vragen zijn enkel informatief en worden gepubliceerd in het “Bulletin van Vragen en Antwoorden”.