Edmund Husserl (1859-1938)

• Franz Bretano, van de handelingspsychologie een belangrijk onderdeel van Husserls fenomenologie vormde.
• Het doel van Husserl was om een wetenschapsfilosofie te vinden, en een bijhorende methodologie, die even los was als de empirische methode, maar die reductie van het kernonderwerp tot de stichtende elementen nodig heeft.
• Hij onderscheidde twee takken van kennis. Eén tak houdt die disciplines is die de ervaring van de persoon in de fysieke wereld bestuderen, wat de persoon die open staat voor de omgeving er bij betrekt. Husserl beschrijft deze disciplines als de traditionele natuurwetenschappen. De andere tak- filosofie- neemt als onderwerp de studie van de persoonlijke ervaring, dit is de persoon naar binnen gericht.

Voor Husserl bestaat bewustzijn niet als een abstracte mentale instelling of als een opslagplaats voor ervaringen. Het bewustzijn is veeleer gedefinieerd als het individu dat zich bewust is van iets. Om dat bewustzijn te bestuderen introduceerde Husserl de methode van fenomenologische reductie, wat niet de empirische, elementaristische methode is van het herleiden van psychologische gebeurtenissen naar samengestelde onderdelen, maar een manier om de beelden van het bewustzijn te kunnen vatten door de lagen van ervaring te doorprikken. Hij beschreef drie types van fenomenologische reductie:

1) Het "tussen haakjes zetten" van het zijn, dat de relaties binnen een ervaring tussen het individu en het object van het bewustzijn specificeert terwijl het de essentiële eenheid van de ervaring behoudt. In deze procedure zijn de processen van de ervaring uitgesproken en de eenheid, die vernietigd zou worden als één van de processen geïsoleerd zou worden en onderzocht, is onderlijnd.

2) De relatie tussen de culturele wereld naar de onmiddellijke ervaring. Dit type van reductie herkent de assimilatie van waarden en attitudes dat mensen verwerven en met zich mee dragen, met het resultaat dat de culturele modes een continue contextuele set bij de vertoning van ervaringen nodig hebben.

3) Transcendentale reductie, die de persoon leidt van de fenomenale wereld van specifieke ervaringen naar een niveau van subjectiviteit dat boven de huidige realiteit uitkomt naar een integratief niveau van een eenmakende ervaring. Het is door transcendentale subjectiviteit te verwerven dat we een echt menselijke bestaan kunnen leven, volgens Husserl.

- Dus, Husserl probeerde om een alternatief voor het elementairistisch reductionisme van de empirische aanpak binnen het natuurwetenschapsmodel aan te bieden. De gebruikte een beschrijvende methode dat voorstelde om psychologisch onderzoek meer compleet te maken door een overweging van de essentiële structuur van ervaring en zijn objecten.