Psychopathologie en wetenschap

Omschrijving en situering

Psychopathologie = wetenschap of studie vh geestelijk of psychisch lijden

= geheel van psychische stoornissen

Term duikt op in het begin vd 19de eeuw

2 vormen:
- psychologie vh pathologische
= psychopathologische verschijnselen als gegroepeerde entiteiten vormen het vertrekpunt
voor verder onderzoek (syndroombeandering; DSM-IV)
- pathologie vh psychologische
= waarbij men uitgaat van algemene psychische processen of functies en de pathologische
varianten ervan analyseert (symptoombenadering)

Verhouding tussen de psychopathologie en psychiatrie: wederzijdse beïnvloeding (kennis en kunde)
- in psychiatrie: het individu staat centraal (praktijk)
- in de psychopathologie: het algemeen geldende staat centraal (theorie)

Methodisch dualisme

Fundamenteel kenmerk van psychopathologie: het is een ervaringswetenschap
=> steunt dus vooral op empirie (waarneming, ervaring, beleving)

Cruciale punt: Mens is zowel subject als object van kennen/leren. Ervaring, beleving en waarneming zijn daardoor nr inhoud en vorm tegelijk onderwerp van reflectie en middel tot ontsluiting vd WKH.
=> in de psychopathologie bestuderen we onszelf

Normaliteit vs. Pathologie

Psychopathologie verwijst naar begrippen als: psychiatrische stoornis, geestesziekte, psychiatrische
patiënt.

Geschiedenis: zie cursus

Vertrekpunt psychopathologie is het aannemen van het bestaan van psychiatrische stoornissen als
een onloochenbaar feit, vastgesteld in alle continenten en door de eeuwen heen.
-> tegenargument: stoornissen kunnen sterk verschillen over culturen en de tijd heen

Men verklaart deze historische en geografische variabiliteit dr een onderscheid te maken tss:
- pathogene elementen (die noodzakelijk zijn vr het ontstaan van psychiatrische stoornissen)
- pathoplastische factoren (die geassocieerd zijn met individuele variaties vd stoornis + tijd- en
plaatsgebonden invloeden)

Je kan de begrippen ‘normaal’ en ‘pathologie’ aan de uiteinden van een continuüm plaatsen.
- Normaal = wat beantwoordt aan een bepaalde norm
- Pathologie = wat afwijkt van een bepaalde norm

Vaak wordt deze dimensie verward met soortgelijke begrippenparen als normaal/abnormaal, …

Maar: wnr kan men gestoord gedrag bestempelen?
=> statistische norm is ontoereikend, want afwijkingen vd norm kunnen nt alleen in negatieve zin
(tekorten) optreden