Menu

Item gefilterd op datum: maart 2014

Wat zijn tekenen dat een therapeut ongepast zou kunnen zijn?

Zoals in het antwoord op vraag 72, zou de belangrijkste teken je gevoel zijn. Als je een gevoel van de griezels rond de professionele evaluatie van u, let. Als dit gevoel niet kan worden verkend met de therapeut op een manier die leidt tot productief en nuttig inzicht in het verhaal van je leven, dan ben je waarschijnlijk met de verkeerde persoon. Zelfs in de beste handen, er zijn tijden dat om redenen die voor ons onduidelijk, de pasvorm gewoon niet ingeschakeld. Je zal beter worden bediend door het verzorgen van jezelf en het vinden van een behandelaar met wie je je beter voelt.

Andere gedragingen die me zou hebben, zijn bijvoorbeeld, maar moet niet worden beperkt tot, elke therapeut die zou wensen om de professionele relatie uit te breiden tot een persoonlijke, chronisch te laat draaien; spreken uitvoerig over zijn of haar persoonlijke leven of andere patiënten die hij heeft behandeld meer dan een korte, situationele manier ten behoeve van het onderwijs; verliest haar geduld met u of veroordelend spreken over andere dan in een poging om de behandeling en / of je leven veilig te houden uw acties, blijken niet in staat om echt te luisteren naar je boosheid met hem of haar en serieus te nemen dat communicatie; proberen om u kennismaken met medepatiënten in zijn of haar praktijk, advies inwinnen bij u in uw eigen gebied of specialiteit, of trakteer uw geval geschiedenis als minder dan vertrouwelijk. Elke professional die zou willen datum waarop u of hebben betrekking op seksuele praktijk als onderdeel van de behandeling zou roofzuchtige, misbruik, en in strijd met de wet zijn. Als dit gebeurt, u wordt misbruikt, niet behandeld. Het verkrijgen van de juiste hulp wordt verstaan het uit die relatie en gezien de impact van wat er is gebeurd met iemand expert op het gebied van grens violations.You zou het proces van het vinden van een arts met ervaring in deze zaken contact opnemen met de directeur of de ethiek voorzitter van uw start lokale American Psychiatric Association of American Psychoanalytische Vereniging tak.

Als u van mening bent dat uw therapeut ongepast met u is geweest, verdient u een second opinion. Het verkrijgen van deze evaluatie kan meerdere functies dienen en leidt vaak tot een positief resultaat. Je zou kunnen leren dat, in feite, je therapeut is ongepast geweest door te profiteren van u of door countertherapeutically samenwerking met u. Een second opinion kan de katalysator moet je zorgen voor een veiligere, meer therapeutische behandeling. Een second opinion kan ook helpen om eventuele verstoringen kunt u uw eigen verhaal van wat voelde zo ongepast op het moment maar achteraf lijkt meer op overreageren hebt toegevoegd begrijpen. Het overleg met een neutrale partij in deze voorbeelden eert de traditie van alle goede psychotherapie-die openlijk spreken en op het verslag over de ervaring van je geest en je acties kan verlichting geven van de zeer onderliggende angst die vervormingen zo krachtig dat we zouden geloven kunnen creëren onze therapeut wil ons misbruiken. In deze geest, kan de raadpleging van een veilige terugkeer naar de eerdere behandeling en psychotherapeut vergemakkelijken.

Twaalf-stap groepen werken via een andere-model met behulp van de volledige kracht van de groep-en kunnen veel meer sociale dan een individuele behandeling. Gewoonlijk is er minder van een scheidingswand tussen groepsleider en lid van de groep, zo vaak zelfopenbaring namens de leider kan de groep terecht te staan op een vlakke ondergrond. Dergelijke openbaring is dus volkomen terecht.

Lees meer...

Hoe belangrijk is de manier waarop ik voel met en over mijn dokter?

Je gevoelens met en over uw arts zijn absoluut critical.The persoon die behandelt u verantwoordelijk voor het creëren van een veilige, therapeutische omgeving en de relatie waarin en met welke te genezen zal zijn. Om het herstel te beginnen, is het belangrijk dat u zich zo comfortabel mogelijk in de openhartige bespreking van pijnlijke, soms traumatische, delen van je leven geschiedenis en symptoom natuurlijk. Het buikgevoel je hebt over de degene die uw behandeling kan niet worden overschat. U toe te vertrouwen je geest en gezondheidszorg aan deze persoon, en goed te kiezen kan, op de lange termijn, bespaart een hoop problemen, tijd en geld. Veel aspecten van de psychotherapeutische behandeling in de persoonlijkheid van de therapeut zo veel als wat hij of zij kan weten, dus het is belangrijk dat deze past goed genoeg voor je om beter te worden.

Het hebben van een goed gevoel over uw therapeut betekent niet noodzakelijkerwijs, leuk vinden van je therapeut, vooral omdat het werk verdiept. In het bijzonder, als je dieper werken om pijnlijke, moeilijke aspecten van je persoonlijkheid te begrijpen, de therapeut kan uiteindelijk en voorspelbaar rollen van belangrijke mensen gaan ervan uit je verleden, die niet allemaal waren aardig (als een van de symptomen is angst). Dit verschijnsel heet overdracht, en het kan van high yield in het verlichten van patronen die u brengen naar de tafel telkens weer in uw verwachting van een angstwekkende situatie. Gevoel dat je therapeut is op het punt om je te verslaan of triggeren explosieve gevoelens van woede niet roeren warme gevoelens en affectie. In tegenstelling, overliking of idealiseren van uw therapeut kan net zo nuttig zijn in het leren over situaties die je storend zou kunnen vinden. Om de overdracht voorbeeld spiegelen rond, zou je merkt dat je denkt je therapeut is een van de leukste, meest intelligente, sympathieke, warme mensen die je ooit het geluk hebben gehad om te ontmoeten, gevoelens die in totaal kan helpen diepere angsten van dat gebruik gemaakt verbergen van, haatte, of verlaten.

Het maakt niet uit of uw therapeut neemt op een sympathieke of onsympathiek rol, elke goede therapeut brengt een gevoel van ernst voor het werk bij de hand en respect voor je leven geschiedenis als een individu. Dit gevoel van veiligheid kan worden gevoeld en gewaardeerd, zelfs als je een hekel aan je therapeut in de moment.With een ervaren therapeut, kan deze gevoelens van haat worden opgevat als belangrijke communicatie in combinatie met wat je hebt onlangs gewerkt. Deze interface illustreert de waarde van bekwaamheid. Een ervaren therapeut kan de patiënt helpen te leren van de werkelijke waarde van het begrijpen van de gevoelens die hij of zij op elk moment heeft. Deze uitwisselingen overstijgen behoefte van de patiënt aan de therapeut, of de behoefte van de therapeut willen of willen aardig gevonden te worden door de patiënt.

Reacties Selma:

De jaren dat ik in de analyse, was ik sterk betrokken bij de kunsten. Ik was een actrice, op het podium veel, en veel meer een deel van de stad kunst gemeenschap. Ik woonde opera, dans en muziek optredens. Onze stad is niet groot, en mijn analist was ook een muziek en opera liefhebber, dus onze wegen kruisten vaak. Een keer vertelde hij me dat hij was op een middelbare school muziek avond en zag mijn dochter op het dance team. Ik zei: "Hoe weet je dat mijn dochter? '(De dans team had ruim 30 meisjes, allemaal identiek gekleed;. Naar mijn mening, ze zagen er allemaal schrikbarend gelijk) Hij zei:" Ze ziet er net als jij. "

Ik dacht na over die opmerking veel. Voor een man die niet veel zeggen, dit kwam als een verrassing. Hij was echter in mijn gedachten dag en nacht. Ik had niet gedacht dat hij ooit aan mij dacht. Trouwens, ik had grote zorgen die mijn constante repetitieve klachten hem moet droeg. Ik realiseerde me dat hij van me denken, en ik nam comfort in zijn opmerking. Ik was verrast om te leren hoe belangrijk het was om mij dat hij er ooit aan gedacht van mij. Ik nam de soort van comfort die men voelt wanneer ze ontdekken dat ze een vriend met wie ze nog niet wist over.

Op een avond na een optreden van een toneelstuk was ik in, controleerde ik het huis tickets en ontdekte dat hij aan het spel met zijn vrouw gekomen en had plaatsgemaakt zat op de achterbank. In onze volgende sessie, Ik bedankte hem, zo verrast en blij dat hij had bijgewoond. (Hij wist zeker de kwellingen ik in de voorbereiding had doorstaan.) Ik vertelde hem dat ik kon hem tickets vooraan gevonden, maar hij zei alleen dat hij liever zitten in de achterkant. Maar ik afgeleid hetzelfde plezier dat ik eerder had van de hoge prestaties op school commentaar. Ik maakte me erg kwetsbaar in deze analyse, en ik had een veel emotie over dit alles. Het was een troost om te weten dat deze rustige, onbewogen uitziende persoon had een reactie op mij en eigenlijk niet van me denken. Het kwam als een openbaring, en een hele mooie.

Een andere keer kreeg ik een slechte beoordeling en was boos en gekwetst. Ik speelde een prostituee in een komedie, waarin de recensent had gevonden te realistisch en hard, hij schreef, voor een komedie te zijn. Ik klaagde hierover in de analyse. Ten eerste, mijn analist zei dat hij dacht dat de recensent werd verstoord door zijn eigen gevoelens om zo'n realistische weergave van dit karakter. Maar echt, want het was een komedie, waarom heb ik niet lachen? Hij had het ook opgemerkt, zoals hij de voorstelling had gezien. De rijkdom van materiaal en werk deden we gewoon op deze opmerking van alle weken van repetitie en al het andere werk zo de moeite waard. Het was fenomenaal.

Ik moest monumentaal werk te doen, en het absoluut kon nooit gedaan als ik niet in staat om de zorg over mijn analist was geweest. Het was niet een zakelijke relatie, en het was niet een technische. Hij was mijn goed opgeleide arts en ongewone soort van vriend in deze onderneming in de richting die we gaven beide tijd, respect, gedachte, en hard werken. We maakten ons open en vertrouwen elkaar. Hij neemt een plaats in mijn leven dat is uniek, en zonder liefde, genegenheid en respect, kan het nooit gebeurd.

Lees meer...

Hoe werkt psychotherapie werkt? Werkt het?

Als je leest over een psychiatrische medicatie, zul je leren dat de meeste zijn "werkingsmechanisme onbekend." Hetzelfde geldt voor psychotherapie, waardoor we worstelen in detail met wat ook het gezond verstand. Een aantal uitstekende studies gepubliceerd, waarin de werkzaamheid van een vorm van psychotherapie voor een bepaalde aandoening in een bepaald tijdsbestek, maar dit werk kan nog steeds niet verklaren hoe de genezing plaatsvindt. Dr Susan Vaughan's The Talking Cure doet een opmerkelijke werk van het maken van de case voor het daadwerkelijk veranderen van de hersenen chemistry.2 psychotherapie's Ze schetst een schema dat, als het waar is, zou een verklaring achter een klinische waarheid die velen van ons dagelijks zien te bieden: mensen beter wanneer zij in de psychotherapie met een therapeut die ze voelen begrijpt hen. Drs. Jerome en Julia Franken 'Persuasion and Healing neemt een uitgebreide blik op de literatuur over uitkomst onderzoek en werkingsmechanismen in psychotherapy.3 Zij concluderen dat in al het werk dat is gedaan, niemand heeft ooit in staat om definitief blijkt dat een geweest vorm van therapie werkt beter dan de andere. Psychotherapie is buitengewoon ingewikkeld, met veel interpersoonlijke factoren in het spel. Deze dynamiek van een situatie maakt het moeilijk om door de wetenschappelijke methode hoe elk individu beter zou kunnen krijgen als de grotere groep wordt bestudeerd bepalen.

Velen van ons zouden zeggen dat het komt neer op een aantal belangrijke ingrediënten. De eerste zou de relatie tussen u en uw therapeut. Terwijl een aantal providers misschien een "rechts genoeg" geschikt voor u, is het belangrijk dat de pasvorm goed zijn genoeg. Dat fit is vaak gemakkelijker om te voelen als de persoon goed is opgeleid, als patiënten die het gevoel hebben dat hun therapeut is sympathiek, maar niet genoeg zelden verblijven in therapie weten. Patiënten niet alleen te verbeteren door het volgen van een handleiding (zo behulpzaam als een handleiding of werkmap kan zijn) op dezelfde manier dat ze doen met een handleiding en een persoon die ze voelen dat ze kunnen vertrouwen en wie weet wat hij of zij doet. In de meeste behandelingen, zal je identificeren met aspecten van de persoonlijkheid van uw therapeut en ze misschien wel op te nemen in je eigen persoonlijkheid, of je je bewust bent van het op het tijdstip, of niet. Uw therapeut zal hebben om zijn of haar persoonlijkheid en levensgeschiedenis gebruiken om zin van jou te maken, en een menselijke band te vormen om voor deze actie te laten plaatsvinden, deze band biedt een essentieel ingrediënt in het creëren van de basis voor uw herstel. Nadat de band heeft gevormd, zou je kunnen zeggen dat je therapie heeft gewerkt, omdat het je geholpen om je onbewuste bewust, om beter compromissen om te gaan met predicaments van je leven te vinden, om de schaamte die je bindt verlichten, om minder alleen te voelen, te ervaren maken meer liefde, tot meer intimiteiten te ontdekken, om je handen te wassen minder vaak, meer overtuigend in het openbaar te spreken, om misbruik van alcohol minder, om meer geld te verdienen, om je partner meer lief te hebben, om een betere ouder te zijn, om de eenzaamheid en leegte tolereren van je bestaan betere, minder lichamelijke pijn en pijn van angst voelen, of om gewoon te doen het allemaal zonder de noodzaak voor paniekaanvallen! U bent in het land van "werkingsmechanisme onbekend." Het is logisch dat als de behandeling niet werkte, mensen zouden niet gaan, noch zou therapeuten hun leven en carrière te wijden aan het helpen van anderen via het gebruik van dit medium.

Reacties Selma:

Nadat ik mijn 45-minuten durende sessie, zou ik in een van een verscheidenheid aan stemmingen. Hoe verschillend deze stemmingen, was er geen vraag die ik had een sterke reactie op de sessie. Er was geen manier om het te vergelijken met, laten we zeggen, een 45-minuten durende les.

Soms ging ik met een lach op een heerlijk stukje humor die gesproken had dat geen zin zou hebben gemaakt aan een ander. Of, ik kon voelen opgetogen of begrepen. Ik kon vertrekken gevoel net zo vaak verkeerd begrepen, of vreselijk honger, of uitgeput of moe en prikkelbaar. Ik kon een gevoel van ontzag of opwinding, of met diepe depressie en tears.Whatever het was, was er altijd veel gevoel en aanleiding van de sessie. Een dag dat ik in een diepe gedachte, ik was te voet en moest lopen naar de bushalte. Ik was zo in beslag genomen en nadenkend dat ik liep gewoon door instinct. Ik stak een straat in het midden van een blok, en een agent hield me voor jaywalking. Hij bracht me naar aandacht, omdat ik dus niet bewust was geweest. Ik moest naar het verkeer school om een ticket te voorkomen!

Dit voorbeeld werd een metafoor voor mijn leven. Ik voelde dat ik had jaywalking mijn hele leven, niet erg bewust. Ik op een vreemde zigzag was gegaan (dat gevaarlijk en rampzalig zijn) en bewogen langs door instinct om niet geraakt te worden of gedood. De agent kwam naar mijn analist symboliseren, en het verkeer school vertegenwoordigde mijn analyse, een plek waar werd ik me bewust van de gevaren die ik mezelf binnen heb ik geleerd van de mensen die lijden verschrikkelijk als gevolg van mijn wezen gekwetst of gedood en die hield me (mijn familie). Ik zag dat ik kon een beter leven gaan door de regels te leven. Kruising met de lichten op de hoek betekende wetend waar ik heen ging en met een goed gevoel voor richting.

Een andere keer was ik erg ontmoedigd en boos op mezelf. Ik voelde me zeer angstig dat verleden repetitief, destructief gedrag bleef maar komen in mijn leven. Ik voelde me als de mythologische schepsel wiens hoofd afgehakt u alleen maar tot meer hoofden te zien zijn in de plaats te ontdekken. Ik voelde me verslagen en zei dit tegen mijn analist. "Waarom heb ik deze behandeling doen? Ik houd het op zo lang en er geen wijzigingen wat gebeuren! "Zei ik dit als ik opstond om te vertrekken, en ik keek naar hem.

Hij schudde slechts zijn hoofd van links naar rechts. Hij zei rustig: 'Oh, mijn, mijn, mijn. . . zijn er veel veranderingen. "Ik liep naar buiten en dacht over het over die dag, 's nachts, en in het weekend. Hij had gelijk. Hoe kon ik dat tegen hem? Ik was zo ontroerd was ik bijna in tranen. Ik had zo kritisch en ondankbaar geweest. Elizabeth Barrett Browning gedicht, "How Do I Love Thee?" Kwam voor de geest, maar met betrekking tot mezelf. Hier was het begin van een liefde voor mezelf. Ik werd in staat om de wegen waren er veranderingen te tellen, en ik begon dingen te doen en te leven op een manier die gaf me een gevoel van trots op mezelf. Ik kon niet eens herinneren dat dit gevoel van mezelf voor, gezien mijn constante zelfkritiek. Ik denk dat de opwinding en trots ik voelde, maar had niet toegestaan mezelf te voelen vanwege deze diepe angst, misschien geëvenaard hoe ik moet hebben gevoeld toen ik mijn eerste stappen als een baby. Maar er was een difference.When mijn eigen kinderen begon te lopen, mijn moeder zou lachen, maar dan hijgen, "Oh, oh," en lopen na de baby om haar te grijpen. Ik vroeg: "Waarom doe je dat? 'Ze zei dat ze bang was dat de baby zou vallen en dat ze wilde haar niet kunnen vallen. Ik was toen in de analyse, en ik kon dan beseffen dat ongetwijfeld had ze dat gedaan met mij, en ik werd niet alleen bang voor de gevolgen van het lopen, maar kon zelf zien dat haar angst voor mijn ontwikkeling van afzonderlijke vaardigheden bijgebracht een diepe angst in haar dat werd mij toegezonden als een peuter. Ik werd bang voor iedere stap die ik nam die stilzwijgende scheiding, lang nadat ik was geen kind meer. Ik leerde weer lopen door de analyse, en dit keer met aanmoediging. Ik kon niet begrijpen wat dat betekende, totdat ik er doorheen ging mezelf.

Lees meer...

Wat zijn de verschillende soorten therapieën?

In het algemeen zou je denken van de behandeling zoals wordt gesplitst in farmacotherapie en psychotherapie. De voormalige impliceert het zien van een arts voor medicatie, en de laatste is gesprekstherapie. Een split behandeling bestaat uit het zien van een therapeut voor gesprekstherapie en een psychiater voor medicatie, een gecombineerde behandeling betekent het zien van een psychiater die beide kan doen (sommige psychiaters werken uitsluitend als psychopharmacologists en alleen patiënten te zien voor medicatie werk).

Psychotherapie heeft een schijnbaar oneindig aantal denkrichtingen, beoefenaar stijlen, geschiedenis, en wetenschappelijke aanspraken op de "waarheid." Dit duizelingwekkende reeks kan het moeilijk maken om een aantal van de keuzes die u kunt navigeren face.A paar fundamentele parameters kunnen helpen zin van de chaos.

Heeft uw therapeut geloven dat onbewuste conflicten kan bijdragen aan uw angst? Zo ja, dan zal hij of zij waarschijnlijk adviseren dat je in een soort van "dynamische psychotherapie", wat betekent dat de dynamiek (of verschillende gevoelens, gedachten en herinneringen die verschuiven in een vloeistof evenwicht) van je geest zou een groot deel lood om de symptomen van waaruit u hulp te zoeken. Deze vorm van therapie kan samen gaan met medicijnen, die u ook kan helpen vrij associëren, of zeggen wat het ook is dat in je hoofd opkomt, in aanvulling op het verlichten van een aantal acute manifestaties van uw angst. In de meest intense vorm, kan uw therapeut psychoanalyse aanbevelen als een behandeling, die zou inhouden ontmoeten vier keer per week met de analist om te begrijpen op een diepere manier wat de meeste problemen die je en om u de kans-met de therapeut hulp-maken beter gevoel van uw symptomen, gedachten, gevoelens en keuzes. Vaker, kan hij of zij een keer-of twiceweekly therapie, waarbij een fundamentele wijziging van veel van deze principes houdt place.A psychoanalyticus zou, relatief, werken meer stil, terwijl dit soort therapeut actiever zou kunnen zijn en zeggen meer aanbevelen. Elke therapeut moet blijven gereserveerd en neutraal genoeg dat je dit soort behandeling kan gebruiken als een laboratorium waarin om te recreëren in de therapie de zeer conflicten die de meeste problemen die u in uw leven buiten de therapie.

Dynamische psychotherapie kan van onschatbare waarde zijn, omdat het niet-sessie beperkt en kan vele aspecten van je mentale leven betrekken. U krijgt een kans om zin te maken van de betekenis van uw symptomen zou kunnen hebben voor u op een grotere manier te hebben. Bijvoorbeeld, als je bang ontroerende dingen in het algemeen, maar alleen in paniek als je iets dat toebehoorde aan je vader te raken, zal er veel over na te denken. Deze behandelingen kunnen ook helpen andere delen van je leven te integreren met uw klachten. Een fobie die je ervan weerhoudt reizen zal uw relatie met uw echtgenoot of kinderen belemmeren; kunnen om deze problemen op te lossen met uw behandeling maakt veel zin. Een meer dynamische aard van de behandeling wordt rekening gehouden met de totaliteit van je leven-zijn betekenis voor u en de algemene cursus.

Als uw therapeut gelooft niet dat onbewuste conflicten bijdragen aan uw angst, of als uw therapeut erkent onbewuste conflict als een factor die bijdraagt tot uw symptomen, maar is van mening dat uw huidige behandeling het best gediend door een beperktere opleiding aan de directe tijd, U zult waarschijnlijk ont-vangen of andere versie van cognitieve, gedragsmatige of timelimited interpersoonlijke therapie. Deze behandelingen richten zich meer op de exacte symptomen die je ervaart en op hun vermindering via de uitvoering van een plan, dat zou kunnen inhouden huiswerk en meer actieve interventies om u te helpen veranderen. Na de eerste 10 tot 20 sessies, kunnen u en uw therapeut een inschatting te maken over de effectiviteit van de behandeling en waar u wilt gaan. Niet zelden, patiënten besluiten om een langere termijn, meer dynamische vorm van psychotherapie beginnen na hun symptomen minder ernstig zijn geworden. Op dit punt, kunt u meer nieuwsgierig naar de mogelijke oorzaken van de symptomen dan in de onmiddellijke noodzaak om beter te voelen zijn geworden.

Als je leven lijkt te rippen uit zijn voegen, kan uw therapeut een meer ondersteunende aanpak adviseren. Als uw paniekstoornis heeft verlaten niet naar huis te verlaten, werk, rekeningen te betalen, of zorg voor je kinderen in de manier waarop je bent gewend, kan uw therapeut tekortkomingen in zijn betrokkenheid bij uw zorg, misschien zelfs aan te bevelen ziekenhuisopname. Naast het bespreken van de rol van medicatie als een instrument, zal hij met u werken aan uw klachten en aan een plan om de rest van je leven weer in elkaar gezet. Dit werk zal zeer actief, waaronder de oprichting van een schema en een dag-per-dag plan van aanval.

Als uw symptomen te betrekken uw hele gezin, als je familie heeft geleden met u, of als ze hebben geholpen stellen u in staat om uw klachten te maken, uw therapeut kan ook aan een borstvergroting met familie of relatietherapie. Zo behulpzaam als het aanpakken van de afzonderlijke schakels van de ketting kan worden, de enige manier om te studeren en te helpen het hele systeem is om het hele systeem onder toezicht te brengen. Veel gezinnen hebben enorme verbeteringen van dit werk gemaakt. Als uw symptomen kunnen verbeteren door rechtstreeks te werken met anderen die vergelijkbare problemen hebben, kan uw therapeut ook aan groepstherapie als een extra modaliteit. Groepen hebben het voordeel van de verovering van de schaamte die zo vaak kan gevolgen hebben voor mensen die lijden aan angst. Rond de wereld, twaalf-stap groepen bijeen om de kracht van de groep te benutten als een instrument om schande te veroveren en te mobiliseren herstel van alle soorten van angst. Een mijlpaal studie door Dr David Spiegel van de Stanford Medical School bleek dat vrouwen met borstkanker die adjuvante groep / psychosociale therapie ontvangen leefden twee keer zo lang als degenen die geen groep therapie.1 Krachtige verbindingen worden gemaakt in deze groepen, en deze verbindingen verlichten van angst .

Reacties Selma's:
Ik heb vrienden die zien een verscheidenheid van adviseurs, meestal maatschappelijk werkers, voor wat in hun ogen een klein probleem in hun huwelijk (in het algemeen gewaardeerd als het onvermogen van de andere partner om hun behoeften te begrijpen). Als ik vraag waarom de behandeling niet krijgen met een analist, ze zeggen dat ze kunnen omgaan met zichzelf deze strijd, wat impliceert dat de analyse betekent veranderen in anders dan wat ze nu zijn. Als kind had ik een essentieel gevoel van mezelf. Het was nooit verwoord, maar er was een diepe innerlijke gevoel dat ik wist dat wat ik noemde, 'mij'. Sprak ik mezelf in dingen die ik leuk vond en wat ik wilde. Een of andere manier, in mijn moeilijke thuissituatie en met de daaropvolgende angsten, vooral rond scheidingen, zoals in mijn stormachtige puberteit-dat gevoel van "ik" verdwenen. Het bestond niet meer, zonder zelfs maar een herinnering aan het meisje dat ik ooit was.

Enkele jaren in mijn analyse, liep ik op een mooie lentedag, de liefde voor de schoonheid van de wereld. Ik realiseerde me dat voor een kortstondige enkele minuten, keek ik naar de scène en voelde het als ik het had gevoeld als een kind. In plaats van "denken" deze zin (zoals mezelf, "Ik voelde me op deze manier als een kind") deze hervonden gevoel voelde anders. Dat gevoel had ik al lang geleden had van het hebben van mijn eigen prive-domein werd mijne again.Now Ik ben een volwassen, ontwikkelde persoon, maar de essentiële persoon die ik was en dat ik wist mezelf te zijn gelede aan niemand, is weer intact. Analyse had in feite mij veranderd. Ik had weer de vrijheid om mezelf te zijn en weg van alle verdedigingswerken ik had gebouwd en gebruikt om om te gaan met mijn angst te verplaatsen. Ik opnieuw aanspraak op trouw aan mezelf. Voor mij was de analyse dat werkte.

Mytreatment was hard work.No niemand doet het behalve jij, jezelf. Mijn analist werd een vertrouwde gids, en ik veronderstel dat het geleverde werk op betere greep leven. Maar de inzet te hangen daar moet blijven, vooral wanneer u uw analist haten, als je zo uitgeput van het werk dat u wilt alleen maar om te slapen, en wanneer het lijkt alsof er niets gebeurt. En wanneer dingen gebeuren omdat ze gebeuren en omdat je het veranderen, zou je heel graag op zowat alles geworden. Het is hard, langzaam werken, en de uitkeringen worden levensreddende en life-giving.Or dus het was voor mij.

Lees meer...

Wat zijn de belangrijkste dingen om te weten te komen van mijn huisarts als ik het uitzoeken van een kuur ?

Het allerbelangrijkste is om erachter te komen hoe je geholpen kan worden . Dit proces begint met de juiste diagnose , met inbegrip van een evaluatie met een psychiater en eventueel een internist / huisarts / huisarts / gynaecoloog . Zodra u een ruw idee van uw type van de diagnose hebben gekregen , vragen van tijd, geld , medicijnen en therapie allemaal ontstaan . U en uw arts moeten bepalen wat voor soort behandeling die u zou kunnen helpen en vergelijk deze aanbeveling met wat je voelt dat je kunt doen . Houd in gedachten dat weinig patiënten willen komen voor therapie in het begin , dus het kan belangrijk zijn om een plan te beveiligen vanaf het begin dat een redelijke kans van werken heeft en die kunnen worden aangepast in de tijd om uw bereidheid om deel te nemen in de behandeling.

Afzonderlijk, moet je tijd en geld te bespreken. Een fourtimes per week psychoanalyse noodzakelijkerwijs verschilt van een maandelijkse psychofarmacologie bezoek . Kijk naar je verzekering en kijk of je provider in of uit uw verzekering netwerk. Kijk of u en uw provider kunnen afspraken maken om een behandeling frame bijv. eenmaal aweek behandeling met een psychotherapeut ( psychiater , psycholoog , maatschappelijk werker of verpleegkundige ) met maandelijkse bezoeken aan een psychopharmacologist zien zoals aangegeven. Zodra u een gevoel van de aanbevolen therapie en een gevoel van de tijd en geld je bereid bent te investeren , proberen om die twee parameters samen te stellen en zien wat er gebeurt . Het kan een kwestie van het vinden van een aanbieder die in uw verzekering netwerk of van het vinden van de juiste fit tussen u en uw provider. Meestal vragen over publiek beschikbare informatie over de therapeut of zijn of haar opleiding zijn welkom moeten vragen van vergoedingen , beleid , en werken met familieleden. Denk twee keer na als wat je hoort niet zinvol voor u, een overleg met een andere professional kan vaak het verschil maken , zelfs als het bevestigt dat de eerste behandelaar was op doel . Iedereen moeite waard zijn zout verwelkomt een second opinion.

Reacties Selma :
Bij het bespreken van mijn behandeling , het allerbelangrijkste was om mijn eigen gevoelens te gebruiken. Deze beslissing zou een groot deel van mijn leven beïnvloeden voor een lange tijd . Ik zou bereid zijn om dit te doen , en zou ik kunnen ? Het zou betekenen vakanties op een nabijgelegen park en toevlucht te nemen tot garage verkoop , terwijl onze vrienden richtten hun huizen in , ging op reis, en stuurden hun kinderen naar zomerkamp . Ik was mijn man en familie vragen om een stuk te offeren voor iets dat alleen ik dacht dat zou oneindig waardevol voor hen zijn. Ze konden mijn behandeling niet delen met mij , en ze vond het status quo . Alleen wist ik dat wat beter zou zijn voor mij de familie in een gezonde , goede manieren zou beïnvloeden. De kinderen , natuurlijk , had geen keus , ik besloot voor hen zoveel als mijn vrienden serieus gezocht naar de beste scholen . Ik wilde de gezondste van moeders voor mijn kinderen . Mijn man ging met zich mee , omdat het betekende zoveel voor me . Ik had hem verteld toen we elkaar ontmoetten hoe ik me voelde en zag ik de gevaren van het niet werken door mijn langdurige problemen . Ik wist dat die 45 minuten per dag waarschijnlijk het dominante thema van het leven zou worden , ik wist ook dat een derde persoon zou in ons huwelijk verschijnen . Ik moest deze beslissingen te nemen. En hoewel ik mijn analytische werk niet heeft besproken , het effect was overal op nieuwe manieren. Ik zag de dynamiek van mijn familie verandering op manieren die niet eerder had kunnen bestaan .

Bijvoorbeeld , op een ochtend mijn tienerdochter kwam de keuken in een woede . Niets had gelijk . Haar haar niet krullen , haar essay opdracht was verschrikkelijk , en ze met haar vriend en een vriendin had betoogd . Ze nam een ei uit de koelkast en liet hem vallen . Ik was in staat om haar woede te kijken zonder commentaar , steeds boos , of haar te vertellen om te kalmeren . In feite was ik in staat om vrolijk te blijven . Ze pakte haar boeken , afscheid , en begon uit het huis naar school. Ik antwoordde: " Je gaat je menstruatie krijgen . " Ze staarde me alleen maar , zei: " Nee , ik ben niet , het is niet te wijten , " en stormde naar buiten . Om drie uur belde ze me om haar op te halen en zei: "Ik heb mijn periode . Ik kan je niet geloven . Je bent een heks ; ? Hoe wist je dat "zei ik , " Je vertelde me dat als je een ei laten vallen " We hebben allebei nu lachen over haar moeder zijn een heks . .

Had dit gebeurde jaren voordat tussen mijn eigen ouders en mij , ik weet dat mijn woede zou hun woede hebben gestimuleerd . Ze zouden mijn woede persoonlijk hebben genomen , en in een paar minuten zouden we allemaal in een groot gevecht , niemand van ons weten hoe de flare - up ooit begonnen zijn geweest . Dergelijke schade zou worden gedaan , met name de scheiding en isolement dat hieruit zou voortvloeien, vijandigheid en defensief . Het incident met mijn dochter toonde een ontwikkeling van intimiteit tussen ons die ons zag door vele moeilijke jaren later , die we konden niet op dat moment voorzien . Deze nabijheid groeide als een functie van de beslissing die ik maakte in het stellen van mijn familie op te offeren voor wat werd zowel mijn en het grotere goed - de beslissing om mijn behandeling voort te zetten .

Lees meer...

Wat is het verschil tussen een psychiater en een psycholoog, tussen een maatschappelijk werker en een verpleegkundige? Wie moet ik zien?

Geestelijke gezondheidszorg hebben een verschillende mate van training, maar met zo veel mogelijkheden open voor een therapeut te worden en met zo veel mensen die beweren therapeuten zijn, is het zinvol om deze verschillen te begrijpen en de behandeling die voor u geschikt is te krijgen. Een psychiater is een arts, wat betekent dat hij of zij een arts (MD), ging naar medische school, en kan zowel medicijnen voorschrijven en inzicht in de interactie van uw geneesmiddel met andere gezondheidsproblemen en / of medicijnen die u mogelijk gebruikt. Een psychiater kan ook de praktijk psychotherapie, maar veel verzekeringen plannen vandaag slechts in een psychiater als de patiënt dient te worden op medicatie. Voel je vrij om uw psychiater te vragen wat voor soort therapie die hij of zij beoefent. Als u nodig hebt om op een medicijn, het werken met een psychiater die zich ook bedreven psychotherapie maakt het leven een stuk eenvoudiger, omdat je de medicatie en de therapie kan krijgen onder een dak. Een psychiater kan ook een arts van de osteopathie (DO), die enigszins afwijken medische opleiding omvat.

Een psycholoog heeft graduate opleiding in de klinische psychologie (als ze ziet patiënten)-ofwel een master of PhD-graad. Psychologen hebben een uitgebreide opleiding in de hersenwetenschappen, modellen van de geest, psychiatrische diagnose, psychologische diagnose, leertheorie en aandoeningen, psychische en / of neuropsychiatrische testen, en vaak uitstekende klinische opleiding. Hun praktijk is meestal beperkt tot diagnose, therapie en psychologische testen, voel je vrij om te vragen wat voor soort therapie ze de praktijk.

Een maatschappelijk werker praktijken therapie met een master of een doctoraat in het sociaal werk. Zijn klinische opleiding een relatief snellere toegang tot klinische praktijk, maar velen zijn verder subspecialisatie gedaan bepaalde therapie en kunnen deze therapieën toedienen evenals iedereen. Met zoveel soorten opleidingen, wordt het minder over iemands graad als over de intelligentie en ervaring van de beoefenaar.

Een psychiatrisch verpleegkundige kan in verschillende categorieën vallen: verpleegkundige (RN), licentie praktische verpleegkundige (LPN) of nurse practitioner (MNS).

De exacte opleidingen van uw therapeut is belangrijk, en je moet vrij om te vragen over zijn of haar geloofsbrieven voelen. Misschien nog belangrijker dan de referenties per se zijn of haar ervaring in het behandelen van uw type van angst. Een van de belangrijkste factoren is uw gevoel in de kamer met deze persoon. Uw comfort van de patiënt en uw gevoel van het vermogen van deze persoon om u te helpen zijn cruciale factoren bij het kiezen van een therapeut. Als er een vraag of je het gevoel serieus genomen of als de geschiktheid van fit met je therapeut, aarzel dan niet om te vragen om een second opinion. Als er een vraag over uw diagnose, het vinden van een gerenommeerde psychiater die kan achterhalen van de subtiele fijne kneepjes van uw conditie en maak een juiste diagnose. Vergeet niet dat je geest is een deel van je lichaam, en therapeuten in de problemen diagnosticeren van angst, maar vergeten dat een medische aandoening zou kunnen bemoeilijken of leg geestelijke nood van een patiënt. Een psychiater kan eveneens het gebruik van medicatie met u om de risico's tegen de voordelen van een proefperiode evalueren bespreken. Beoefenaars die zijn opgeleid als psychoanalytici gespecialiseerd in de langere termijn psychodynamische behandelingen, dus voel je vrij om te vragen over deze subspecialisatie als u van plan deel te nemen aan een langdurige behandeling. Psychiaters, psychologen en maatschappelijk werkers kunnen ook gespecialiseerd in cognitieve of gedragstherapie en bereid om deze behandelingen met u bespreken zou moeten zijn.

Reacties Selma:
Deze opties kan nuttig zijn op verschillende manieren, maar uw beslissing zou makkelijker zijn als je serieus overwogen uw doelen. Onze familie praktijk arts verwees me naar een psychoanalyticus voor de behandeling van mijn depressie en angst. Ik was jong en een senior op de middelbare school, deze aanbieder niet de praktijk in de stad waar ik woonde, dus er waren veel logistieke problemen. Door de rest van de middelbare school, ging ik naar hem twee keer per week, en soms vier keer per week als de dingen waren moeilijk. Na mijn afstuderen ben ik verhuisd naar zijn stad en ging twee of drie keer per week voor de komende jaren. Deze behandeling was psychotherapie door een psychiater / psychoanalyticus, dat is enorm verschillend van psychotherapie met een conciërge die geen psychoanalytische training. Vaak voelde ik zijn commentaar en standpunten niet relevant waren en maakte geen praktische zin. Ik hem beschuldigde van het denken alleen als een analist, toen het leek mij dat een nonanalytic oogpunt zinvoller zou zijn. Zijn antwoord was: "Hoe zou je anders verwachten dat ik denk? '

Ik zou geïrriteerd en boos vertrekken, maar op hetzelfde moment, kon ik niet zijn commentaar uit mijn gedachten. Hoe meer ik dacht aan zijn idiote reacties, hoe meer een nieuwe manier van kijken naar iets, eerder zelfs niet in mijn rijk van al introspectieve-denken opengesteld. Ik zou dan nooit meer terug naar een verleden visie, die meer oppervlakkig of irrelevant geworden. Ik was verbaasd, op niet alleen hoe zijn gedachten bij mijn dilemma's, maar ook hoe ze me opgenomen. Ik voelde me diep begrepen op een manier die ik niet eens articuleren. Er was niet alleen een zeer gewaardeerde bescherming van mezelf, maar ook een erkenning van wie ik was. Ik zag dat ik me van mijn eigen wereld en van mijzelf verborgen had.

In die twee jaar heb ik getrouwd, had een kind, en verwijderde zich van die stad. Maar toen wist ik dat wat ik wilde in mijn leven was om een volledige analyse te hebben, hoe lang het duurde en koste wat kost. Het werd mijn hoogste prioriteit. Ik was minder bezorgd dat mijn treater zijn een psychiater, psycholoog, maatschappelijk werker of counselor, maar intelligent en begrip, dan dat hij of zij een psychoanalyticus zijn. Ik wist dat de anderen me niet kon voorzien van de zoektocht die ik nodig had om te doen en zou alleen maar leiden tot tijd-en geldverspilling omwegen. Mijn depressies had veel verlicht en ik woonde een constructieve, goed leven. Maar ik wist dat mijn neiging tot zelfdestructief gedrag. Ik wist ook dat veel van mijn problemen waren generaties in de natuur, en ik was vastbesloten dat mijn kinderen verschillende reacties en ervaringen zou hebben dan had ik als een kind. Ik was vastberaden dat bepaalde rampzalige relatie patronen uit mijn gezin van herkomst zou eindigen met mijn nieuwe familie. Ik wilde niet alleen tot een beter leven dan hadden mijn ouders wonen, maar om die wens ook door te geven aan mijn eigen kinderen voor hun volwassen ervaringen. Dat was mijn rationalisatie voor de tijd inzet en de kosten.

Toen ik begon analyse weer, ik had vier kinderen. Ik kan de betekenis van mijn analyse niet beschrijven aan mijn man en mijn kinderen ook niet hoe het veranderde de structuur van hun ervaringen. Natuurlijk kan mijn kinderen nooit weten; hun opgroeien jaar op geen enkele manier parallel mijn eigen vanwege mijn behandeling. Wat bleef trouw aan beide analisten was hun commentaar en opmerkingen resterende zo origineel voor mij en zo anders dan alles wat ik had gedacht van mezelf. Zodra ik over mijn boosheid of verbazing kon krijgen, deze reacties bracht een inzicht en bewustzijn, die, eenmaal gegrepen, kon ik nooit vergeten. Ontwikkelde ik in mezelf een gevoel van niet alleen betere keuzes, maar ook een gevoel van het hebben van keuzes als ik eerder dacht dat ik had geen. Ik werd meer constructieve, creatieve en gelukkiger toen mijn angst opgeheven. Voor mij, de enige keuze was de behandeling met een psychoanalyticus.

Lees meer...

Wat is vreemdelingenhaat?

In dit huidige klimaat van oorlog, is de angst voor vreemden een nieuwe piek bereikt. Een grote Amerikaanse nationale aangelegenheid heeft ontvouwd sinds 11 september 2001, waarbij iedereen die behoren tot een Midden-Oosten cultuur. In dit geval heeft een echte trauma optreden, en onze natie, terecht, is bezorgd over een nieuwe aanval. Dit kan echter angst vergroten tot xenofobie, angst voor iedereen vreemde-het Midden-Oosten, in dit geval. Het kan ook te maken mensen zich afvragen wie we kunnen vertrouwen als we niet kunnen zien de vijand. De reactie van de natie heeft parallel dat van iemand die een individuele trauma ervaart, verwacht de slechtste uitkomst in elke situatie individuen die een trauma oefening hypervigilance hebben doorstaan, mentaal herbeleving van het trauma, of voelen chronische gevoelloosheid. In reactie op de terreur aanslagen, heeft de natie gedaan door zijn code oranje waarschuwingen, zijn herhaalde beelden van vliegtuigen crashen in de World Trade Center, en een wens om de herinneringen van wat er is gebeurd te voorkomen.

Notes
1. Goleman, D. (2000). Emotionele Intelligentie. In Sadock, B.J. & Sadock, V.A. (Red.), Kaplan en Sadock uitgebreide leerboek van de psychiatrie, Vol. 1. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins.
2. Bronson, P. (2002). Wat moet ik doen met mijn leven? Het ware verhaal van de mensen die de ultieme vraag beantwoord. New York: Random House.
3. Albom, M. (1997). Tuesdays with Morrie: Een oude man, een jonge man, en grootste les van het leven. New York: Doubleday.
4. Broyard, A. (1992). Bedwelmd door mijn ziekte: En andere geschriften over leven en dood. New York: C. Potter.
5. Herman, J. (1997). Trauma en herstel. New York: Basic Books.
6. Shengold, L. (1989). Soul moord: De gevolgen van kindermishandeling en ontbering. New Haven: Yale University Press.
7. Camus, A. (1982). De vreemdeling. Trans. Griffith, K. Washington, DC: University Press of America.
8. Mystic river. (2003). Clint Eastwood, directeur. Gebaseerd op de roman van Dennis Lehane.

Lees meer...

Wat is de rol van trauma in het creëren van angst?

Deze vraag werpt ingewikkeld, vergaande, en diep dwingende kwesties. Vraagt een vraag op dit gebied roept nog meer vragen op dan het biedt definitieve antwoorden. Echter, zowel acuut trauma (bijvoorbeeld om in een auto-ongeluk of een andere bijna-dood-situatie) en op langere termijn, lagere kwaliteit stam trauma (bijvoorbeeld wonen in de tijd in een verkeerde huishouden) kunnen dienen als uitgangspunt in het begin om dit te beantwoorden vraag. Acute en stam trauma's kunnen leiden tot acute stress stoornis of de oprichting van een angstige persoonlijkheid stijl.

Acute stress-stoornis en posttraumatische stress-stoornis kan er hetzelfde uitzien, maar ze verschillen in hun tijd frames. In principe iedere acuut trauma dat leidt tot de symptomen van overprikkeling (inclusief hartkloppingen, racen hartslag en zweten), herbeleving (waar men ervaringen flashbacks), of vermijden van alles wat in verband met het trauma binnen dertig dagen noemt men acute stress-stoornis. Degenen bij wie de symptomen blijven staan na dertig dagen in aanmerking komen voor de diagnose van posttraumatische stress-stoornis. Deze onderscheidingen zijn zowel interessant en zinvol vanuit een klinisch perspectief. Echter, iedereen in het midden van deze symptomen, weet dat de gevoeligheid voor een, aos perspectief, poging tot begrip van een, aos nood, en het bieden van een veilige haven om te rusten zijn belangrijker dan een diagnostische tijdsbestek parameters. Het verkennen van emotionele reacties die verband houden met het trauma in een langere termijn helende manier gebeurt in de tijd als de patiënt zich veilig genoeg voelt om dit proces te beginnen. Als u meer wilt weten over deze onderwerpen, te beginnen met Dr Judith Herman, aos Trauma en Recovery5or Dr Leonard Shengold, aos Soul Murder.

In gevallen van foltering, vinden we overweldigend, gruwelijke, schijnbaar onuitsprekelijke gevolgen. James Bond kan (onrealistisch) worden gemarteld op film en herstellen tot een hoog niveau van functioneren, bijna het maken van het begrip foltering glamoureuze via Bond, aos superherolike weerwil van menselijke angst. Voorbeelden van marteling zijn helaas maar al te vaak voor bij militairen, krijgsgevangenen, of zoekers van politiek asiel uit dictatoriale samenlevingen. Een aantal grote onderdelen zijn kenmerkend voor deze marteling. Ten eerste, de fysieke schepping van pijn is inter-spersed door ontwerp met conciërges, alsook met een openlijke, berekend plan om het slachtoffer, aos gedachten te beheersen, om een, aos denken domineren, of om de geest te hersenspoelen, AOS totale functioneren. Deze tactieken systematisch desintegreren menselijke mentale functioneren en het gevoel van persoonlijke zelf, een proces dat is genoemd, Äúsoul moord., AU

Kindermishandeling, verkrachting of andere seksuele misdaden kunnen eveneens leiden tot acute of posttraumatische stress. Het voorbeeld van seksueel misbruik en de geschiedenissen van de slachtoffers dient als een, onder vele, bijvoorbeeld dat de algemene beginselen van angst die voortkomt uit trauma illustreert. Slachtoffers van seksueel misbruik, of aandoeningen van incest of van een andere dader, voelen zich vaak bijzonder onbeschermd en kwetsbaar. Hun overweldigende geheim en het gevoel van schaamte zij dragen in het houden van het misbruik geheim maken symptomen nog meer ongemakkelijk.

Het begrijpen van de wortels van deze schaamte bewijst als individu een achtervolging als de patiënt is een individu met zijn of haar eigen complexe levensgeschiedenis. Het houden van een misbruik geschiedenis geheim helpt om de waargenomen angst of vernedering die men verwacht als hij of zij waren om zijn of haar seksuele betrokkenheid bij een verboden mentor, leraar, familielid of ouder onthullen vermijden. Het delen van dergelijke geschiedenissen van misbruik zou kunnen betekenen herbelevingen gevoelens van kwetsbaarheid of herinneringen van gebruik gemaakt van, of het zou kunnen betekenen bloot wat voelt als een illegale verlangen of honger naar genegenheid. Vaak slachtoffers worstelen als veelzeggend dat ze genoten van een deel van de seksuele aandacht die ze door de daders ontvangen, misschien wetende dat deze aandacht voelde me beter dan alleen te zijn. Het vergt enorme moed hardop van de geheimen van seksueel misbruik te spreken. Vaak, mannen en vrouwen wachten decennia Äî lijden particulier, Äîbefore naar voren komen met hun geheimen. Deze moed laat vervolgens voor reparatie en veiligheid om te beklijven, die beide kunnen de schaamte en de aangehechte ongemak moedigen af te nemen.

Bij seksueel misbruik, zoals in alle vormen van marteling, een absolute schending van een mensenrecht grens optreedt, zodanig dat de wereld niet meer kan voelen als een veilige plek. In plaats daarvan een feitelijke vervaging van de grens tussen fantasie en werkelijkheid emerges.Whereas een normaal kind kan fantaseren seksueel betrokken met zijn significante verzorgers of andere volwassenen om hem heen, normatieve ontwikkeling kan een kind om onderscheid te maken tussen fantasie en werkelijkheid. Echter, seksueel misbruik van een kind achterlaten zonder te weten waar de werkelijkheid eindigt en waar de fantasie begint. Deze geschiedenis kan de aard van de fantasie traumatisch te maken en nodigen de mogelijkheid dat zelfs seksuele fantasieën gevaarlijk aangezien zij zouden voelen als het oversteken van een verboden grens zou kunnen worden.

Seksueel misbruik kan leiden tot veel verschillende soorten angst. Patiënten met fobieën, zoals naald of tunnel fobieën, paniekstoornis, of eetstoornissen kunnen hebben ervaren seksueel misbruik, zoals kan hebben 50% van de personen met een diagnose borderline persoonlijkheidsstoornis. Patiënten met pijn aandoeningen en medische syndromen zoals vaginisme (een aanbestedende van de vaginale spieren waardoor penetratie van de penis onmogelijk) kunnen slachtoffers van seksueel misbruik zijn geweest. Drugsmisbruik, zelfmoord, seksuele remmingen, promiscuïteit, en sadistische en masochistische persoonlijkheden ook naar voren komen in het overwegen van de talloze effecten seksueel misbruik kan hebben in de vorming van een persoonlijkheid.

De angst van de reguliere seksueel misbruik of van reguliere schreeuwen, schreeuwen, vechten, of getuige van mishandeling thuis kan chronische gevoelens van onveiligheid te creëren. Een mens kan vrezen dat hij nooit zal groeien dat het een jongen of een vrouw kan gevangen als een meisje in haar volwassen leven te voelen. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten in verband met trauma aan zowel fysieke zin van gevoelloosheid en emotionele gebrek aan reactiviteit voelen. Gevoelloosheid, of niet voelen dingen in het lichaam als iemand anders zou kunnen, kan zich manifesteren als een verlies van genitale sensatie of verminderd gevoel in een, aos handen. Alternatief kan iemand merken dat hij een verminderd vermogen om zijn stemming identificeren die eigenlijk kan beschermend werken. Iedereen die Albert Camus, aos boek heeft gelezen The Stranger 7 of wie heeft de emotionele afstomping van de misbruikte karakter zien in de film Mystic River 8 kan het achtervolgen en de demping van de stemming die overlevenden van seksueel misbruik en posttraumatische stress-stoornis karakteriseren waarderen.

Lees meer...

Wat is een paniekaanval?

Een paniekaanval komt meestal voor als een schijnbaar uit-ofthe-blauw sensatie die transformeert in een overweldigende, verlammende, emotionele vloedgolf van nervositeit. Paniekaanvallen hebben zowel psychische en lichamelijke klachten. Geestelijke symptomen zijn angst voor straf, bang dat er iets vreselijks gaat gebeuren, een overweldigend gevoel van angst, of een onmiddellijk gevoel van hangende dood.

Lichamelijke symptomen zijn onder meer pijn op de borst, benauwdheid, gevoelloosheid, tintelingen, misselijkheid, zweten, of een gevoel van bijna flauwvallen. De paniekaanval, indien regelmatig in dezelfde situatie of met een consistente frequentie ervaren, kan evolueren tot wat bekend staat als paniekstoornis. De omstandigheden rond de paniekaanval kan op een eigen leven te nemen, en werd daardoor keurmerk triggers voor verdere aanvallen. Dus, als iemand een paniekaanval rijden op de snelweg in de auto, kan hij komen te vrezen rijden op de snelweg in samenwerking met de paniekaanval. Hij kan dan geloven dat de snelweg zelf of de situatie van het rijden de paniekaanval, in plaats van wat de onderliggende angst ervoer hij of werd ervaren op het moment veroorzaakt. Een paniekaanval fungeert als het lichaam reageert op het onvermogen van de geest om een overweldigend gevoel behandelen. Met bijna psychotherapeutische onderzoek, we meestal ontdekken dat de paniekaanval verscheen pas te komen uit het niets, terwijl een duidelijke, geïdentificeerd stressor, die, tot dan toe, grotendeels onbekend bij de patiënt geweest ontstaat. Sluit verkenning van de omstandigheden en de gevoelens rond een paniekaanval helpen identificeren van de wortel van het lijden van de patiënt. In zijn worst-case scenario, zal paniekstoornis leiden tot agorafobie, of een "angst voor open ruimtes." Deze aanwijzing betekent dat de patiënt teruggetrokken zou kunnen worden of thuis blijven om voor elke situatie waarin ze vreest de onvergetelijke ellende van paniek aanval te vermijden kunnen terugkeren.
Lees meer...

Wat is een specifieke fobie?

In het algemeen, fobie betekent angst. Een specifieke fobie kan alles zijn van een angst voor het getal 13 aan een angst voor naalden om een angst voor slangen tot een hoogtevrees. Veel van dezelfde principes gelden voor een fobie toepassing op andere. Een paar van de meest voorkomende fobieën als voorbeeld dienen om deze ideeën te illustreren. Bijvoorbeeld, de passagier met een vliegende fobie ervaart absolute afschuw bij het idee van wordt opgesloten in een vliegtuig. Deze angst kan hinderen een, aos mogelijkheid om zakenreizen te nemen met het vliegtuig of kan ervoor zorgen dat men familieleden verbieden vliegen. Een vliegende fobie kan veel wortels hebben, maar vaak gaat het om een fundamentele moeilijkheid vertrouwen de wereld of anderen vertrouwen met een, aos veiligheid.

In een meer psychologische benadering, gewoon het verkennen van wat er aan de patiënt, aos geest rond vliegen en vragen over seksuele verlangens en / of angsten die de patiënt mogelijk moeite met op het moment van de vliegende fobie, aos begin kunnen de symptomen verlichten. Als een vrouw haar bewuste angst voor het vliegtuig kan verbinden, aos crashen met een onbewuste angst om gestraft te willen seksueel te zijn op de reis waarop de fobie gestart, dan wordt de bewuste symptoom kan verdwijnen. Anderen kunnen ervaren een echte angst voor succes, of klimmen naar nieuwe hoogten in hun leven. Een man paniekaanvallen op het vliegtuig zou kunnen hebben in combinatie met het gevoel van permanent huis te verlaten, trouwen, of het nemen van een spannende reis. Dit voelde verlies van controle kan seksuele associaties hebben, in dat de man kan voelen dat de opwinding van het gaan hoger is gekoppeld (vaak onbewust) met seksuele aspiraties. Als deze man zijn bewuste angst voor opblazen, terwijl op het vliegtuig met zijn gevoelens van zijn seksuele of financiële sterkte (en zijn angst voor seksueel of financieel succes), dan vliegen op zakenreis kan verbinding zou onmiddellijk het gevoel minder bedreigend. Andere strategieën, zoals medicatie of gedragsmatige behandelingen, kan onmiddellijke symptoombestrijding verstrekken (zie deel III, Treatment).

In claustrofobie (letterlijk, angst voor het claustrum, of moeder, aos baarmoeder), wordt men overweldigend bang verstrikt te raken in een afgesloten ruimte en niet in staat om eruit te komen. Deze angst kan koppelen aan fantasieën worden gevangen op een brug of in een tunnel. Echter, de vrees voor een afspraakje, vast te zitten in een bioscoop, het rijden in een auto zonder dat de bestuurder, of die een behandeling in een ziekenhuis of kliniek opzetten ontlokken vaak paniekaanvallen of angstig reacties. Deze psychologische claustrophobias misschien een ervaring van vroeger in het leven opnieuw wanneer de patiënt het gevoel overweldigd en voelde dat ze niet kon krijgen uit een gevangen situatie of uit de buurt van een bepaalde persoon, zoals van haar moeder of familie, of van een gewelddadige relatie. Nogmaals, in bijna elk geval, deze uiterst voorkomende fobieën zijn te behandelen (zie deel III, Treatment).

Lees meer...
Abonneren op deze RSS feed

Advies nodig?

Vraag dan nu een gratis en vrijblijvende scan aan voor uw website.
Wij voeren een uitgebreide scan en stellen een SEO-rapport op met aanbevelingen
voor het verbeteren van de vindbaarheid en de conversie van uw website.

Scan aanvragen