Item gefilterd op datum: december 2012

Een cel met onbekende antigens (fingerprint) komt het lichaam binnen. Een B-cell (bone-marrow) koppelt zich aan de cel en raakt er gevoelig voor. Een T-Cell (thymus) stimuleert de cel om zich vaker te delen. Sommige B-Cellen worden memorycells die door het lichaam op zoek gaan naar dezelfde antigens. Anderen worden plasma cells die snel antibodies produceren die het antigen markeren. Macrophages ruimen de gemarkeerde cellen op. Soms vallen ze meteen vreemde cellen zelf aan en brengen de vreemde antigens naar hun membraan zodat T-Cells hetzelfde proces kunnen volgen.

leidt tot nachtmerries, herbelevingen, etc en kan maanden duren. Niet iedereen ontwikkeld het echter. Onderzoek laat zien dat mensen die eraan leidden eenkleinere hippocampus hebben (correlationeel!). Mogelijk hebben deze mensen een gemiddeld lager cortisol-niveau en zijn gevoeliger voor stress en daar doet de cortisol mogelijk meer schade.

stress hormoon’ genoemd. Bij hoge en langdurige aanwezigheid wordt er meer energie naar het metabolisme gestuurd en minder naar de synthese van proteinen (ook die voor het immuunsysteem).Tevens beschadigen ze neuronen in de hippocampus (meer schade leidt tot een
hogere productie van cortisol!!!).

houdt zich bezig met de manieren waarop ervaringen invloed hebben op het immuunsysteem en hoe het immuunsysteem het zenuwstelsel beinvloedt. Langdurige stress of sterke emoties leidden tot problemen voor het immuunsysteem.

Stress is de niet-specifieke response van het lichaam op een response. Gedurende stress wordt het
parasympathetic system onderdrukt en het sympathetic systeem overactief. Na de stress wordt het
parasympatisch systeem overactief en dat kan leiden tot een rebound waardoor meer maagsappen
vrijkomen (kan leiden ulcers) of waarbij het hart te onregelmatig gaat kloppen. Ook bij voodoo deaths
is dit mogelijk het geval.

benadrukt de invloed van diverse soorten gedrag (stress, roken, etc) op gezondheid. Een aandoening is psychosomatic als ervaringen, gedrag of emoties de oorzaak zijn.

theorie bouwt voort op activation-synthesis maar voegt tot dat de PGO-waves de kracht van externe en interne stimuli intensiveert. De delen van de cortex die normaal de ‘realiteitswaarde’ testen zijn niet actief en dus kan alles vrij zijn gang gaan.

theorie suggereert dat die delen actief zijn van de hersenen waarvoor stimuli uit de omgeving aanwezig zijn. De theorie is echter te vaag, en bovendien; waarom, als dezelfde input altijd aanwezig is, dromen we niet altijd van hetzelfde?

suggereert dat REM nodig is voor het verwerken van geleerde kennis. Het probleem is dat kennis ook tijdens NREM-slaap verwerkt wordt. Misschien is REM er alleen om de corneas van de oogballen van zuurstof te voorzien.

theorie gelooft dat slaap evolutionair ontstaan is om ons te dwingen om energie te besparen op momenten dat we eigenlijk toch weinig effectiefs kunnen doen.