Conflict als proces
- Gepubliceerd in Sociologie
- Lees 1229 keer
Een conflict is geen eenmalige, losstaande gebeurtenis. Een conflict is een onderdeel van een proces. Meestal volgen conflicten een vast patroon van elkaar opvolgende stadia.
- Fase 1: De latente fase
De bronnen van het conflict zijn er al. Het conflict is zelf nog niet duidelijk. Voorbeeld: Er wordt een nieuwe manager aangesteld die de reputatie heeft van een bullebak. Dit wakkert latent heel wat onrust aan.
- Fase 2: Bewustwordingsfase
Een of meerdere partijen merken dat er iets mis is, dat er een conflict is. De eerste verwijten worden gemaakt. Emotionele reacties kunnen de vorm aannemen van boosheid, vijandigheid, frustratie, angst of pijn.
Fase 3: Actiefase
Het conflict is manifest en er wordt openlijk over gesproken. De strijd is op zijn hoogtepunt. Men probeert anderen aan zijn kant te krijgen. Op dit punt kan het conflict opgelost worden ofwel escaleren. Een goede manager moet hier op de juiste manier ingrijpen. Voorwaarde is dat alle partijen het conflict constructief willen oplossen. Een gemeenschappelijk langetermijndoel of een gezamenlijke externe vijand kan helpen om de partijen weer op één lijn te krijgen.
Fase 4: Fase van resultaat en naweeën:
Als het conflict constructief werd aangepakt, zullen de resultaten positief zijn voor de partijen en voor de organisatie. Voorbeeld: men heeft inzicht in elkaars rol, er is een algemene positievere houding tegenover elkaar, er is meer ruimte voor discussie enz. Maar als het conflict in de voorgaande fase niet constructief werd aangepakt, dan kunnen er niet-functionele resultaten zijn, zoals: aanhoudende boosheid, vijandigheid, minder communicatie en het verdwijnen van teamgeest. Deze situatie leent zich voor het ontstaan van nieuwe conflicten die mogelijk nog moeilijker zullen zijn op te lossen omdat de oorzaak ervan meer complex is.