Krankzinnigheid als het breken van residuele regels
- Gepubliceerd in Sociologie
- Lees 1283 keer
- Thomas Scheff: krankzinnigheid = regels overtreden waarvan je het bestaan niet beseft
- Residuele normen = diepliggende regels die het dagelijks leven construeren; elementaire regels van het alledaagse interaciteverkeer
→ Mensen die deze regels niet naleven of deze niet beseffen, lijden aan krankzinnigheid
→ Geen verklaring waarom mensen krankzinnig zijn en anderen niet; enkel verklaring wat krankzinnig zijn is
- De meeste mensen overtreden af en toe wel eens deze residuele regels maar die worden vaak geaccepteerd en verwacht
Bv. iemand die rouwt: verward en ongecontroleerd
wanneer mensen zich op zo’n manier beginnen te gedragen zonder een reden, wordt dit niet geaccepteerd
→ beschouwd als uiting van een mentale stoornis
→ label wordt opgekleefd, mechanisme van de secundaire afwijking begint te werken en persoon gaat zich identificeren met het label
=> Kritiek op Scheff’s theorie: hij verklaart niet waarom bepaalde individuen residuele normen overtreden; dus geen volledige verklaring van schizofrenie; genetische factoren moeten ook worden opgenomen
- Geestesziekte mythe? – antipsychiatrie – Thomas Szasz
→ Antipsychiatrie: beweging jaren ‘60
=> Beweert dat geestesziekte een gevolg is van het bestaan van psychiaters, het is omdat psychiaters labels kleven en mensen gek noemen dat er geesteszieken bestaan
=> Beweert dat wanneer er sommige mensen zich raar gedragen, dit niet de schuld is van de betrokkene zelf maar gevolg van de verziekte maatschappij of de ziek makende sociale omgeving = maatschappelijk geproduceerde eigenschap van gedrag van mensen
= Samenleving stelt teveel eisen, te weinig menselijk, te weinig aangenaam, … : het leven is zo zakelijk en hard dat mensen daar onder lijden en dan kenmerken van geestesziekten vertonen
→ Je moet de geestesziekten niet genezen maar de maatschappij = maatschappij hervormers
→ Men pleit voor de sluiting van de psychiatrische instellingen
Bv. Italië: instellingen gesloten: geesteszieken werden aan hun lot overgelaten en kwamen terecht in de marge van de samenleving; het sluiten heeft geleid tot de verschuiving van het probleem
- Geestesziekte is een mythe – Thomas Szasz
→ Geestesziekten fungeren enkel als rechtvaardiging om mensen in de naam van de geestelijke gezondheid te vervolgen
→ Onvrijwillige opsluiting van individuen in een instelling voor geestelijke gezondheid is een vorm van gevangenisstraf voor devianten maar deze mensen hebben geen wetovertredingen gepleegd
=> Volgens Szasz: geestesziekte = levensproblemen waar iedereen mee in contact komt
→ Geestesziekten mogen enkel nog opgelost worden als zij de wetten overtreden
→ Iedereen zou zijn gevoelens en visies moeten kunnen uiten zoals hij dat wil
→ Wie de behoefte aan hulp voelt, zou in psychotherapie moten kunnen gaan op contractuele basis, zoals in gelijk welke andere dienstverlening