eenheid tussen duistere natuurkracht en een bewust subject. Deze gaat verloren bij het object worden van een begrippelijk weten.

-> het gebouw waarop de kennis rust nooit kunnen achterhalen. De filosofie is niet op eigen kracht in staat de oereenheid tussen onbewuste activiteit en bewustzijn (tussen natuur en vrijheid) te begrijpen. -> -> De kunst nodig!!

Deze kan eenheid op symbolische manier voorstellen, de onobjectiveerbare eenheid toch in een eindig object laten verschijnen.

Alweer Kantiaanse problematiek omtrent de gekende dualiteit. Natuur ! ! ! ! en vrijheid worden bij Schiller hierin ‘onbewuste zelfproductie en bewuste reflectie’. Romantiek = er moet een subject in de natuur aan het werk zijn.

De natuur is een zichtbaar geworden geest die van buiten gezien slechts blind en onbewust werkzaam is.

Het bewustzijn van het ik is innerlijk en nergens objectief af te lezen.