De leidende staatsman van Duitsland na de Tweede Wereldoorlog. Hij was de leider van de CDU (Christelijk Democratische Partij). Hij was kanselier van Duitsland van 1949 tot 1963. Hij verplaatste de oriëntatie van het land naar West-Europa en de Verenigde Staten en liet de Duitsers zien dat de democratie wel werkte.
Europa was economisch verzwakt door de oorlog en Amerika hielp mee aan de economische herconstructie van Europa. De zich ontwikkelende Koude Oorlog zorgde ervoor dat Amerika zich moest haasten, waarvoor het Marshall-plan een uitkomst was. De staatssecretaris George Marshall had dit plan in 1947 opgezet en via dit plan kon in 1951 zo'n $13,5 miljard naar Europa worden gezonden.
De Amerikaanse containment-politiek van de Amerikaanse president Harry Truman bedacht in 1947, om het groeiende communisme in te dammen. Amerika vreesde voor de verspreiding van het communisme naar de Balkan, Griekenland en het Midden-Oosten. De strategie van het voorkomen van de verspreiding werd aangenomen in plaats van een regelrechte aanval op het communisme, omdat dat te gevaarlijk werd geacht.
De term die Winston Churchill gebruikte tijdens een speech op 5 maart 1946 om de vormende barrière in Europa tussen de Sovjet-Unie en het Westen aan te duiden. Het dreigde het continent langdurig te verdelen. Het duurde echter nog een tijd na de speech van Churchill voordat de Sovjets een groot communistisch machtsblok kon vormen met andere communistische staten.
Een staking op 25 en 26 februari 1941, wat begon als een arbeidersstaking, maar al snel uitgroeide tot en algemene staking. Eerst werd er in heel Amsterdam gestaakt, later in andere steden van Noord-Holland en de rest van Nederland. De aanleiding was een onaangekondigde razzia tijdens een markt waar ook veel niet-Joodse mensen waren en er dus getuige van waren. Ook de Amsterdamse politie was van streek. De staking was tegen de Duitse bezetting in het algemeen en tegen de jodenvervolging in het bijzonder gericht.
Wordt ook de Joodsche Raad van Amsterdam genoemd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog kreeg het het bestuur over alle Nederlandse Joden in handen kreeg. In deze positie verspreidde de Raad de anti-Joodse maatregelen in Nederland. De Raad werd ontbonden toen alle leden in 1943 naar kamp Westerbork werden afgevoerd.
