Sociale relaties vormen de structurering van interacties. Om deze wederzijdse beïnvloeding te realiseren is de overdracht van boodschappen nodig, wat gebeurt aan de hand van communicatie.
Onderlingen verhoudinge geven een bepaalde zin aan de sociale interactie want in of doorheen de sociale interactie worden gevoelens, ideeën en strevingen uitgedrukt.
Mensen beleven een bepaalde groep op een bepaalde manier, interpreteren bepaalde interacties in de groep op een subjectieve manier.
Onderscheid bij de sociale verhoudingen:
1. Het denken
(1) In een interctieprocees speelt de perceptie an de ander een rol van betekenis. In het communicatieproces met de ander speelt de waarnmeing en de kennis van de ander een belangrijke rol.
(2) In menselijke interactie kunnen we aan kennisoverdracht doen. Kennis wordt overgedragen van mens tot mens of van groep tot groep. Kennis leidt tot intelligente sociale interactie.
Roozbeh Ahmadi Zadeh Yekta Samenvatting sociologie
2. Het voelen Emotionele processen spelen een rol in de sociale verhoudingen tussen mensen. De andere kan positieve of negatieve gevoelens bij iemand opwekken.
3. Het streven
Als individu streven we altijd bepaalde doelen na. Door middel van sociale interactie met de anderen proberen we bepalde doelen te verwezenlijken, of bepaalde behoeften te bevredigen.
Deze 3 elementen geven inhoud aan de sociale interactie, zeggen ons meer dan een loutere objectieve waarneming ons zou kunnen vertellen.
Als we naar de sociale interactie tussen twee of meer personen kijken, kunnen we vaststellen wat de aard van die interactie bepaalt aan de hand van frequentie.
We zouden als het ware de sterkte van de sociale relatie kunnen nagaan op basis van een objectieve observatie van de sociale interactie, zonder daarom enige kennis te hebben over de inhoud en/of de betekenisgeving van hun contacten.
Roozbeh Ahmadi Zadeh Yekta Samenvatting sociologie
Bales doet onderzoek naar kleine groepen, waarbij zijn aandacht uitsluitend gaat naar het aspect van de sociale betrekkingen. Via observatie krijgt Bales inzicht in de aard en de structuur van interactiepatronen bij kleine groepen.
Op basis van zo’n analyse kan een interactiogram worden opgesteld, waarmee de sociale betrekkingen in kaart worden gebracht.
Analyse van sociale interactie:
1. De frequentie van een relatie slaat op het aantal contacten tussen verschillende personen per tijdseenheid.
Een frequente realtie tussen bepaalde personen wijst op een zekere intensiteit van de relatie. Hoe frequenter de relatie , hoe intenser de relatie.
2. De regelmaat van de relatie heeft te maken met de voorspelbaarheid van de realtie in de tijd, namelijk of een relatie tussen bepaalde personen op een zeker tijdstip plaatsvindt.
3. De uitgebreidheid slaat op de hoeveelheid van de soorten situaties waarop de relatie betrekking heeft. Naarmate actoren meer interactie hebben met elkaar op basis van verschillende sociale situaties, kunnn we hun sociale interactie uitgebreid noemen.
4. De coördinatie van de sociale relatie is de mate waarin activiteiten van verschillende actoren, die met elkaar interageren, op elkaar zijn afgestemd. De mate vcan coördinatie kan wijzen op de mate van samenhang en de effciëntie binnen een organisatie om het doel te bereiken.
5. De richting van de interactie is de manier waarop de interactie plaatsvindt, en meer bepaald war het initiatief voor de interactie vandaan komt.
6. De directheid geeft zicht op de manier waarop de communicatie tot stand komt. Directe sociale betrekkingen steunen op directe fysieke contacten zoals praten, gebaren of andere vormen vand irecte persoonlijke aanwezigheid in de interactie.
Een sociale interactie is een concretisering van een sociale relatie tussen sociale actoren.
Niet elke interactie is voor sociologische interpretatie vatbaar, maar alleen die sociale interacties die een zekere duurzaamheid vertonen en betekenisvol zijn voor de sociale actoren.
In de sociale interactie zijn 2 aspecten te onderscheiden, namelijk de
1. feitelijke, zichtbare, fysieke, objectieve interacties die we sociale betrekkingen
2. de wederzijdse verhoudingen, gevoelens, interpretaties, strevingen, ideeën van de individuen die we de sociale verhouding noemen en waarbinnen de sociale betekenisgeving plaatsvindt.
Sociaal systeem is het geheel van sociale posities die met elkaar verbonden zijn door middel van sociale relaties.
Er vindt een internalisering plaats van de maatschappelijke normen en waarden, een soort van intern controlemechanisme waardoor mensen conform de maatschappelijke waarden en normen handelen uit zichzelf, vanuit een intern dwangsysteem.
Sommige systemen zijn van die aard dat ze een grotere mate van structurering vertonen en duidelijker kunne onderscheiden worden van andere sociale systemen. Die systemen zijn voor individuen van groot belang omdat hun dagelijkse functioneren in grote mate afhangt van de participatie aan die gestructureerde relaties.
Door de mate van structuring wortd de sociale interactie tussen sociale actoren zo standvastig en voorspelbaar dat we het systeem duidelijk kunnen afgrenzen van andere sociale actoren en systemen. Er ontstaat een grens tussen het sociaal systeem en de omgeving.
Als we het geheel van sociale posities en relaites visualiseren, dan komen we uit bij een klassiek sociogram dat de structuur van de posities van een bepaald sociaal systeem weergeeft.
Eeen organogram geeft binnen een organisatie de positie van boven-, onder- en nevenschikking weer.
Een genogram geeft het geheel van sociale posities en relaties van een gezin weer.
Een sociale klasse omvat alle mensen die eenzelfde of gelijkaardige plaats bekleden in het productieproces en daardoor dezelfde belangen hebben. De klasse ontstaat op basis van economische redenen, en meer specifiek de plaats die bepaalde belangengroepen innemen in het industriële productieproces.
De klassensamenleving is een open samenleving waar het mogelijk is door te presteren tot de hogere klasse te behoren. De belemmeringen liggen echter op economisch vlak.
Verticale en horizontale mobiliteit leggen de nadruk op de dynamiek binnen de moderne samenleving.
De sociale stratificatie kan aan de hand van een aantal variabelen weergegeven worden:
1. Inkomen
2. Rijkdom
3. Macht
4. Opleiding
5. Netwerken
