 wanneer iedereen gespecialiseerd is: iedereen afhankelijk van elkaar => interdependentie totaal
 Specialisatie leidt tot grote coördinatieproblemen
 belangrijkste Coördinatiemechanismen:

• Wederzijds overleg
  = alle vormen van coördinatie die gebaseerd zijn op (mondelinge) communicatie, mutual adjustment(=wederzijdse aanpassing), directe interactie, vergaderingen, teamwork, e-mails, wandelganggeruchten of gesprekken onder vier ogen
  + er kan zeer specifieke informatie worden uitgewisseld
  - Beperking qua aantal participanten
  - erg lokaal karakter
  - er blijven weinig sporen na
   Alle coördinatie eindigt en begint met wederzijds overleg !

• Supervisie en hiërarchie
   specifieke informatie tijdens taakuitvoering verwerken
   minder soepel dan bij overleg
   verschillende afdelingen coördineren: chefs van chefs benoemen =>steile typische piramidevormige organisaties
• Standaardisatie
   4 vormen: standaardisatie van input, output, waarden, processen
   standaardisatie van input: preventief coördinatiemechanisme, weinig ongewenste variëteit
   standaardisatie van output: het eindresultaat strikt definiëren om coördinatie te bevorderen
  -> toegepast om sterk autonome afdelingen, divisies, geografisch gedecentraliseerde eenheden toch

minimaal te coördineren
-> Men legt nauwkeurig omschreven output vast, laat manier werken over aan entiteiten
 standaardisatie van processen(Regels, voorschriften, normen, procedures): + goedkoop, eenvoudig en organisatieomvattend
Regels: autodestructief effect
- Stoten op veel weerstand: weinig geschikt voor dynamische, complexe omgevingen
- Onmogelijk om tijdens uitvoering informatie te verwerken
Standaardisatie van waarden:
- door socialisering, ideologische training, indoctrinatie ontstaan gelijkgestemde geesten
- cultuurboodschap regelmatig herhaalt door rituelen en symbolen
- enige manier om werknemers te controleren

• Strategisch management
   missie, beleid en doelstellingen hebben sterk coördinerende waarde als ze expliciet geformuleerd en consequent in de praktijk worden toegpast

Gespecialiseerde niet-hiërarchische coördinatiefuncties
 opsplitsen om te coördineren
 functies zijn tijdelijk of definitief
 bestaan uit 1 persoon of 1 groep

 Principe 1
Zorg dat de verschillen binnen de eenheden kleiner zijn dan de verschillen tussen de eenheden
 Principe 2
Splits nooit taken die je later niet meer gecoördineerd krijgt