Gezichtsuitdrukkingen onthullen dat pasgeborenen enkele basissmaken kunnen onderscheiden:

> Zout: moet het kind gaandeweg leren appreciëren (vanaf 4 maanden)om daarna water te drinken en vast voed te gaan accepteren.

> Zoet: de spieren zijn ontspannen bij het proeven van zoet (ook de borstmelk is zoeter)

> Zuur: tuiten van de lippen

> Bitter: mondhoeken naar beneden

Heeft een overlevingsfunctie: zoete borstmelk van de moeder is het beste voor de groei en ontwikkeling, dus onmiddellijk appreciëren.

Het kindje leert snel te houden van nieuwe smaken. Zo ook wanneer het kindje allergisch is aan koemelk, dan krijgt het sojamelk toegediend en al snel prefereren kindjes deze melk over gewone melk.

Experiment in Frankrijk: Vrouwen die aan de laatste 2 weken zijn van hun zwangerschap worden gevraagd om anijs te eten of net geen anijs te eten (controlegroep). Wanneer de kindjes geboren worden en ze krijgen de geur van anijs voorgeschoteld, dan gaan de kindjes van de controlegroep in hoofdje wegtrekken in tegenstelling tot de andere kindjes.

> Huilen is het eerste middel voor baby’s om lichamelijke behoeften kenbaar te maken.

> Honger is de meest frequente oorzaak

> Kinderen huilen vaak mee als een ander kind huilt. (aangeboren vermogen om te reageren op het lijden van een ander)

> Huilen roept sterke gevoelens van algemene opwinding (‘arousal’) en onbehagen op bij mannen en vrouwen, ouders en niet-ouders. D.w.z. dat mensen zich spontaan aangesproken voelen om iets te doen waardoor het kindje stopt met huilen.

> Er zijn verschillende manieren om huilende kinderen te troosten

• Op schouder nemen en ‘schudden’ of rondlopen
• Inwikkelen
• Fopspeen
• Rijden in (kinder-)wagen, schommelen
• Zachte muziek laten horen of zacht praten
• Combineer methoden
• Kort laten huilen

> Huilen van baby’s met hersenbeschadiging en die met geboortecomplicaties klinkt vaak schril en doordringend.

> Colic = onafgebroken wenen