Empirisch onderzoek in tegenstelling tot de religieuze dogma’s en ! ! ! speculaties. In het kennistheoretische luik van zijn filosofie, Kritik Der Reinen

Vernunft, onderzoekt K. waarvan de nieuwe kennis haar zekerheid vandaan haalt. In zijn praktisch-morele luik van zijn filosofie, Kritik der Praktischen Vernunft bevrijdt Kant de mens uit zijn onmondigheid: vrijheid van handelen en denken tegenover verdrukking.

Kant neemt afstand van de rationalistische systemen van zijn tijd: Decartes, Spinoza, Leibniz,... met hun puur logische denken. Kants kritiek betekent dat rede bovenal haar eigen grenzen onderzoekt, zelfreflectie van

Stuvia.com - De Marktplaats voor het Kopen en Verkopen van je Studiemateriaal de rede vooraleer deze legitieme kennis over de werkelijkheid poneert. Aan welke voorwaarde moet kennis voldoen om objectief te zijn?

Maar niet enkel de kennis die uit rede volgt wordt onderzocht, ook het praktische handelen.

Daarop zijn de normen van het handelen gebaseerd? K. zoekt de fundamenten voor een universele menselijke ethiek.

Met Kant begint de moderne esthetica. In zijn behandeling van de kennis en de ! ! esthetica, maakte hij een scheiding tussen het ware en het goede waardoor hij met een probleem kwam te zitten: een crisis omwille van de vraag hoe de mens de breuk met zichzelf en de wereld kan overstijgen.

Kant was immers de eerste om na te denken over de eindigheid van de mens, die enkel kan hopen dat z’n zintuigen waarnemen en z’n verstand kan vatten. Dit besef van begrensdheid wordt gedreven door een metafysische drift naar het oneindige.

-> spanning tussen het eindige en het oneindige -> verlichting en zelfs oorsprong romantiek.

Kant legde een lange denkweg af vooraleer hij zijn esthetica, waarvan het schone en het sublieme de kern raken, aanvatte.